Τις τελευταίες ημέρες διεξάγονται έντονες συζητήσεις, προκειμένου να συμπεριληφθεί στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο – το οποίο το προσεχές διάστημα πρόκειται να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή – τροπολογία σχετικά με το σύμφωνο συμβίωσης που αφορά στα ομόφυλα ζευγάρια. Αυτό όμως που πρέπει να τονιστεί είναι ότι στο εν λόγω νομοσχέδιο είναι απαραίτητο να διαφυλαχθούν αξίες διαχρονικές, όπως αυτή της οικογένειας και όχι να ευτελίζονται με την ένταξη σε αυτό του συμφώνου συμβίωσης. Αποτελεί αναμφίβολα αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου ο τρόπος ζωής τον οποίο επιλέγει να ακολουθήσει. Όλοι θέλουμε να καταπολεμήσουμε οτιδήποτε ενισχύει την κοινωνική ανισότητα. Ωστόσο τέτοιες αποφάσεις θίγουν το ιερό και ευλογημένο μυστήριο του γάμου, υποθάλπουν τα θεμέλια ολόκληρης της κοινωνίας και οδηγούν σε πλήρη διάλυση του πρωταρχικού ανά τους αιώνες θεσμού με την ενίσχυση και την εξάπλωση της ανηθικότητας. Η υιοθεσία παιδιών από ομόφυλους γονείς την οποία αυτό επιτρέπει, καταλύει και ακυρώνει πέρα από τον βιολογικό, τον πραγματικό και ουσιαστικό ρόλο του πάτερα και της μητέρας. Αυτοί που επιθυμούν να καταθέσουν μία τέτοια απαράδεκτη τροπολογία, ποιο πρότυπο γονιού και εικόνας θα προωθήσουν σε κάθε παιδί;
Πώς ένα παιδί που ζει και μεγαλώνει σε περιβάλλον με δύο γονείς του ίδιου φύλου μπορεί να λαμβάνει τις αρχές εκείνες που αποτελούν εφαλτήριο για την ομαλή εξέλιξή του; Πώς σε αυτές τις περιπτώσεις διαχωρίζονται οι ρόλοι που παραδοσιακά έχει ένας πατέρας και μία μάνα; Ποια τα συναισθήματα του παιδιού, τα μηνύματα που λαμβάνει, έχοντας δύο ομόφυλους γονείς να το φροντίζει μέσα στο σπίτι , να το συνοδεύουν σε κάθε σχολική ή εξωσχολική δραστηριότητα; Μια υγιή οικογένεια συνιστά θεμελιώδη αξία για την δομή, την ανάπτυξη και την πνευματική πρόοδο του έθνους. Είμαστε αντίθετοι επομένως στην διασφάλιση ενός τέτοιου οικογενειακού προτύπου. Θα πρέπει να υπάρξει η κατάλληλη παιδεία, ουσιαστική και βαθιά, με έμφαση σε ιερές αξίες, ικανή να μορφώσει και να γαλουχήσει τις νέες γενιές με αρχές, καθώς και με τα ιδανικά της ελληνορθόδοξης παράδοσης. Είναι φρόνιμο κάποιες φορές να ακολουθούμε τα κελεύσματα της νέας εποχής για να οδεύουμε μπροστά, όχι όμως για να αλλοιώνουμε θεσμούς και αξίες.
