Τελικά τι χρειαζόμαστε σαν χώρα;
Επανεκκίνηση της Οικονομίας ή επανεκκίνηση της Δημοκρατίας που έχει θαφτεί κάτω από τα ερείπια της παρακμής και της πολιτικής διαφθοράς;
Επιτακτικότερο, νομίζω προβάλλει το δεύτερο.
Η τιμωρία εκείνων των διεφθαρμένων πολιτικών οι οποίοι οδήγησαν ή και οδηγούν την χώρα στην καταστροφή αποτελεί πλέον το «θέλω» όλων των Ελλήνων.
Των πολιτικών σε όλες τις βαθμίδες του κράτους.
Στα Υπουργεία, στην Βουλή, στις Νομαρχίες, στις Περιφέρειες, στους Δήμους.
Των πολιτικών που ακόμα και τώρα που η χώρα βιώνει την οικονομική της καταστροφή συνεχίζουν ακάθεκτοι το «εγκληματικό» τους έργο.
Τόσοι πολυπροσοντούχοι άνεργοι υπάρχουν σ’αυτή τη χώρα.
Όταν η ανεργία στην Ελλάδα έχει υπερβεί το 26% με προοπτική άμεσα να σκαρφαλώσει στο 30%, όταν συζητούν για εφεδρεία στο Δημόσιο, συνεχίζουν χωρίς να ερυθριάζουν την πρόσληψη δεκάδων, μπορεί και εκατοντάδων συγγενών τους, στην Βουλή, τις Περιφέρειες τους Δήμους.
Ο Βύρων Πολύδωρας διόρισε πρόσφατα την κόρη του, ο Γιάννης Τραγάκης την κόρη του και την νύφη του, ο Φίλιππος Πετσάλνικος την μνηστή του ανιψιού του, ο Παναγιώτης Καμένος τον εξάδελφό του, ο Θεόδωρος Πάγκαλος την κόρη του, ο Αντώνης Μπέζας την σύζυγό του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος τον Διευθυντή του πολιτικού του γραφείου, ο Βαίτσης Αποστολάτος την ανιψιά του, ο Δημήτρης Σιούφας την κόρη του και τον κουνιάδο του, πολλοί βουλευτές είχαν ειδικούς συνεργάτες τις γυναίκες τους και τους γιούς τους και η αναφορά δεν έχει τελειωμό.
Έχουν προεξασφαλισμένη ασυλία έναντι των αμαρτιών τους , αφού προνομιακά , εξομολογούνται , μυρώνονται και ευλογούνται.
Σπανίως οι εξαγγελίες , όπως αυτή η πρόσφατη του πρωθυπουργού υλοποιούνται.
Η κίνηση Σαμαρά να εκδώσει απαγορευτικό στις προσλήψεις συζύγων και συγγενών πρώτου βαθμού δεν πτόησε τους παμπόνηρους εθνοπατέρες. Μάλλον την έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.
Ήδη βρήκαν, γράφεται και ακούγεται πολύ και με πολύ γέλιο, «παραθυράκι» διαφυγής της πρωθυπουργικής εντολής, μέσα από ανταλλαγές προσλήψεων συγγενών. «Εσύ την κόρη μου, εγώ τον ανιψιό σου» είναι το νέο κόλπο και άσε τον πρωθυπουργό να βγάζει διαταγές.
Αυτά στο «οχυρό της δημοκρατίας», την Βουλή, από εκλεγμένεους δημοκρατικά βουλευτές.
Το ίδιο συμβαίνει και στις Περιφέρειες και τους Δήμους με προσλήψεις Επιστημονικών συνεργατών ελαχίστων προσόντων πολλές φορές συγγενών, άλλοτε με πολλούς ψήφους και άλλοτε με ειδίκευση στην μικροπολιτική.
Αποδεικνύεται περίτρανα ότι κάποιοι πολιτικοί κυρίως παλιάς κοπής, αλλά και νέας, δεν κατάλαβαν τίποτα από όσα βιώνει η κοινωνία εδώ και τρία χρόνια και εξακολουθούν να βάζουν το δικό τους συμφέρον πάνω απ’ όλα.
Τελικά πριν από την επανεκκίνηση της Οικονομίας απαιτείται επανεκκίνηση της Δημοκρατίας.
Εκατοντάδες χιλιάδες αγανακτισμένοι και θυμωμένοι άνθρωποι ζητούν απαντήσεις από το πολιτικό σύστημα.
Γιατί ο «κυρίαρχος», «δημοκρατικός», «μόνος κριτής» όπως αρέσκονται να αποκαλούν τον λαό, «είναι εδώ θυμωμένος και απαιτεί την επανεκκίνηση της Δημοκρατίας».