Το τρέχον διήμερο και με αφορμή την ολοκλήρωση του Α’ γύρου στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής κατηγορίας, μέσα από ισάριθμα ρεπορτάζ, θα παραθέσουμε την εικόνα του Πανηλειακού.
* Στο πρώτο ρεπορτάζ, εδω, παρουσιάζουμε μια συνοπτική εικόνα στα βασικά διοικητικά και αγωνιστικά θέματα.
* Στο δεύτερο σχετικό ρεπορτάζ, που θα ακολουθήσει προσεχώς, θα παραθέσουμε κάποια βασικά αριθμητικά στοιχεία, της ομάδας και των παικτών.
Το φετινό ξεκίνημα
Το καλοκαίρι που πέρασε, ο Πανηλειακός, πρώτα ταλαιπωρήθηκε και κλυδωνίστηκε πάρα πολύ, μέσα στο κλίμα διοικητικής σύγχυσης. Το οποίο, αφού κάποια στιγμή οριστικοποιήθηκε ότι δεν μπορούσε να λυθεί μόνο από ντόπιους παράγοντες (μπορεί να είχαν κάποιοι τις προθέσεις, όμως αποδείχτηκε ότι δεν υπήρχε το ΒΑΣΙΚΟ, δηλαδή τα απαραίτητα ΧΡΗΜΑΤΑ – ούτε καν σαν βάση για αρχή…), κατέληξε τελικά με την δημιουργία νέας διοίκησης, της οποίας ηγήθηκε μια ομάδα
προερχόμενων από την Αθήνα επιχειρηματιών και παραγόντων (με τη συμμετοχή μεταξύ άλλων, των Χριστόπουλου, Γκάμαρη, Μπαρλή).
Που μετα τις πρώτες αγωνιστικές κινήσεις (πρόσληψη του Πέτρου Δημητρίου ως τεχνικού, και μεταγραφές (οι οποίες, σχεδόν όλες, ήταν εισηγήσεις και επιλογές του τεχνικού) προχώρησε σε μια σημαντική εξωαγωνιστική – διοικητικής μορφής κίνηση.
Όπου, η διοικητική ομάδα αυτή, έπεισε στο να έρθει στον σύλλογο του Πύργου και του Ν. Ηλείας, ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιρικούς παράγοντες και πρώην προέδρους της ΕΠΟ σε “χρυσές εποχές” (με το έπος του Euro 2004 να είναι η ασύλληπτης λάμψης κορωνίδα), ο Βασίλης Γκαγκάτσης (που παραγοντικά, νωρίτερα, και μετά την αποχώρηση του από την ΕΠΟ το 2008 που τον διαδέχτηκε ο Σοφοκλής Πιλάβιος, πριν το Euro εκείνου του καλοκαιριού, είχε πέρασμα και στον ΠΑΟΚ επί εποχής Ζαγοράκη).
Ο Β. Γκαγκάτσης, πάντα μέσα από γνωριμία του κυρίως με τον Σ. Χριστόπουλο, αρχικά είχε έρθει μόνο ως νομικός σύμβουλος (και στο διάστημα έληξε θετικά η υπόθεση ανόδου στη Β’ Εθνική, στην Επιτροπή Εφέσεων στην ΕΠΟ – μια υπόθεση που πάντως ήταν ξεκάθαρη γιατί υπήρχε σχετική και συγκεκριμένη απόφαση της Ομοσπονδίας από τις 22 Φεβρουαρίου 2013 όπου το Διοικητικό Συμβούλιο της είχε ήδη αποφασίσει οριστικά για 28 ομάδες, και …δεν θα είχε θετική έκβαση στην έφεση, μόνο αν γινόταν νέο …πραξικόπημα, όσο κι αν αυτά δυστυχώς …συνηθίζονται στα ανάλογα αθλητικά θέματα της χώρας).
Στη συνέχεια λοιπόν, και μετά τη σχετική πρόταση που του έγινε από τους διοικούντες, ανέλαβε (τυπικά) το πόστο του Γενικού διευθυντή της νεοσύστατης ΠΑΕ, ταυτόχρονα όμως, και ουσιαστικά, την πλήρη διοίκηση της. Με τον δικό του τρόπο, τα δικά του “θέλω” και με πλήρεις, ουσιαστικά προεδρικές, αρμοδιότητες…
Η αποτυχία (και αυτού) του μοντέλου
Που στην πορεία, μεταξύ άλλων, ακολούθησε τη δική του …ρότα, και στην επιλογή των ατόμων που χρησιμοποιήθηκαν σε διάφορα πόστα (ή κινήθηκαν και στο άμεσο περιβάλλον του).
Όπως, την απομάκρυνση ακόμα και μελών από την αρχική ηγετική ομάδα (για λόγους που ποτέ δεν επεξηγήθηκαν δημόσια, όχι μόνο …ακριβώς, αλλά ούτε στο …περίπου), ή την επιλογή στο ποιούς – και με ποιούς – από διάφορους ντόπιους, είτε άκουγε, είτε …δεν άκουγε, είτε συνεργάστηκε, είτε όχι, κ.τ.λ.
Βέβαια, γενικότερα, δεν αρκούσε (κι όπως και αποδείχτηκε) μόνο ο Γκαγκάτσης.
Αυτό απέδειξε η αποτυχία του συγκεκριμένου διοικητικού – οικονομικού μοντέλου που επιχειρήθηκε να ακολουθηθεί (ότι δηλαδή ο …μπροστινός δεν θα έβαζε καθόλου χρήματα αυτός, αλλά θα οργάνωνε κι αυτό το κομμάτι, για να μαζευτούν από άλλες πηγές τα απαραίτητα…)!
Χρειάστηκαν μόνο (λιγότεροι κι από) 4 μήνες για να γίνει ορατή η έλλειψη κεφαλαίων, με το σύλλογο να φτάνει μάλιστα στα όρια της κατάρρευσης, και να δημιουργηθεί η άμεση και ζοφερή πραγματικότητα του τύπου “επενδυτής τώρα, ή …χάος”!!!
Άλλες καταστάσεις και δυσλειτουργίες
Αυτό απέδειξαν κι άλλες καταστάσεις που προέκυψαν, και είχαν σχέση με θέματα λειτουργίας του ποδοσφαιρικού τμήματος.
* * * Όπως το ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ θέμα της χρησιμοποίησης του τιμωρημένου παίκτη στο ματς της 1ης κιόλας αγωνιστικής με το Βύζαντα (που στέρησε από την ομάδα 3 υπερπολύτιμους βαθμούς, που τουλάχιστον είχε κερδίσει πανάξια μέσα στο γήπεδο), συν το …σοκ που δημιουργήθηκε στη συνέχεια (κι ειδικά από όταν γνωστοποιήθηκε και επίσημα η – αναμενόμενη κατά τ’ άλλα, αφου η παράβαση ήταν … “καραμπινάτη” – απόφαση).
* * * Ή η εξίσου (αν όχι και περισσότερο…) ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ επικοινωνιακά και γενικότερα, διαχείριση του συγκεκριμένου (και πολύ ΣΟΒΑΡΟΥ – για να μην ξεχνιόματε…) θέματος, που έγινε αμέσως μετά:
Πρωτοφανής … “μουγκαμάρα” επισήμως, απόλυτη κάλυψη οποιουδήποτε είχε (ή μπορεί να είχε) οποιοδήποτε μερίδιο ευθύνης σε ένα τόσο σοβαρό θέμα (και σε τέτοιο υψηλό επίπεδο Εθνικής κατηγορίας), συν την προσπάθεια μέσω διαρροών και …φημολογιών (“…έλα μωρέ, μην ασχολείστε, δεν τρέχει τίποτα, θα την κερδίσουμε εμείς…”, κ.τ.λ.), να …καθησυχαστούν όλοι.
Πολλοί από τους οποίους έχασαν περισσότερο την όποια εμπιστοσύνη τους (και δικαιολογημένα, μετά από τόσες…διαβεβαιώσεις…) όταν ήρθε η … “λυπητερή”!
Πολύ καλύτερο θα ήταν να υπάρξει, άλλη και ξεκάθαρη, τοποθέτηση, από την αρχή, π.χ., ότι “ήταν ένα διάστημα που προσπαθούσαμε να οργανώσουμε την κατάσταση και να …ρολάρουμε τη λειτουργία μας, μέσα σε αυτό το κενό έγινε δυστυχώς κι αυτό, η υπόθεση είναι πολύ δύσκολη αλλά θα διεκδικήσουμε όσες πιθανότητες έχουμε, και σε κάθε περίπτωση, αφενός θα κάνουμε πλήρη εσωτερική διερεύνηση και απόδοση ευθυνών, αφετέρου το συμβάν αυτό θα μας καθοδηγήσει, όχι μόνο για να μην επαναληφθεί, αλλά για να δημιουργήσουμε μια πολύ καλύτερη λειτουργία, που θα είναι πρότυπο”…
* * * Όπως επίσης, ένα άλλο (όχι και πολύ συνηθισμένο περιστατικό), να μένει η ομάδα χωρίς βασικό σέντερ φορ (αυτόν τουλάχιστον που είχε στον σχεδιασμό της), με τους – τουλάχιστον ερασιτεχνικούς… – χειρισμούς στο θέμα του Ν’τζιοντό.
Η αγωνιστική εικόνα
* * * Αυτό έχει αποδείξει και η αγωνιστική εικόνα του Πανηλειακού μέχρι στιγμής, και με τη βαθμολογία που τον βρίσκει στο τέλος του Α’ γύρου μέσα στην τελευταία τριάδα (έστω κι αν αυτό δεν είναι τόσο …δίκαιο, σε σχέση με την εικόνα όλων των ομάδων ως τώρα, από την άλλη όμως, είναι η τωρινή πραγματικότητα) και με την εικόνα του, στα περισσότερα από τα ως τώρα ματς.
Ειδικά σε κάποια, όπου η αγωνιστική εικόνα της ομάδας ήταν, είτε μετριότατη, είτε σαφώς κακή…
Μια ομάδα, με ναι μεν ένα ρόστερ που στήθηκε σε περίπου είκοσι μέρες, κάτι που είχε ως λογική συνέπεια, η ομάδα να δυσκολεύεται να αποκτήσει χημεία. Αλλά κι αυτό, για μέχρι ενός ορίου ήταν, (χρονικά) και δεν μπορεί να γίνεται επίκληση του μέχρι και μήνες μετά την έναρξη του πρωταθλήματος…
* Διάφορα επιμέρους αγωνιστικά στοιχεία:
* * * Στα περισσότερα από τα ως τώρα ματς, αυτό που έπαιξε ο Πανηλειακός στο γήπεδο, ήταν κυρίως “Παίζει για να μην χάσει”, δεν αναπτύχθηκε ορθολογικά (για την ακρίβεια πολλές φορές, δεν αναπτύσσεται καθόλου…), ασύνδετες οι γραμμές πολλές φορές, οι παίκτες να διώχνουν την μπάλα στο …πουθενά, δεν έχει παίκτες να πατάνε περιοχή (ούτε του κέντρου ή των άκρων)…
Με τα γκολ να έρχονται περισσότερο από εμπνεύσεις εκτός περιοχής σε αρκετά ματς (όπως τα 3 πολύ όμορφα – κατά τ’ άλλα – γκολ, από Νάστο με Χανιά, Χαλούλο με Παναχαική, Κωνσταντινίδη με Παναιγιάλειο).
Ή από προωθήσεις αμυντικών σε στημένες φάσεις (όπως από Χαλούλο με Αστέρα Μαγούλας, Κοτσώνη με Φωκικό, κι επίσης Κοτσώνη με Επισκοπή).
Όσο κι αν είναι στο …πρόγραμμα ΚΑΙ αυτά, δεν μπορείς βέβαια να στηρίζεσαι ΜΟΝΟ σε αυτά…
* * * Επιπλέον, η αμυντική λειτουργία δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο… (αναφερόμαστε συνολικά, σαν λειτουργία ομάδας στο κομμάτι αυτό, κι όχι μόνο για τους αμυντικούς παίκτες, ενώ η τακτική του απερχόμενου προπονητή Π. Δημητρίου, είτε κάποιες φορές να ανεβάζει ψηλά την άμυνα, είτε να μην ενισχύει αριθμητικά το κέντρο, έκανε ευάλωτο τον Πανηλειακό)! Και πάλι καλά, στο κομμάτι αυτό, που υπάρχει κι ένας από τους καλύτερους γκολκήπερ της κατηγορίας, ο Πίτκας.
* * * Οι ξένοι παίκτες της ομάδας, δηλαδή αυτοί που (σε κάθε ομάδα) θα έπρεπε και θα πρέπει να κάνουν, κάποια τουλάχιστον διαφορά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι Μίλιεβιτς (που έχει και ελληνικό διαβατήριο σε ότι αφορά τα αμιγώς τυπικά, αλλά μπορεί να τοποθετηθεί σε αυτή την κατηγορία), Μπιτάνγκ και Πίγκλα.
Παικτικά, ο Μίλιεβιτς, ως εξτρέμ που κυρίως χρησιμοποιήθηκε, έδειξε πολύ ανούσιος παίκτης, δυσκολεύεται πάρα πολύ ακόμα και σε στοιχειώδη μέσα σε ρυθμούς αγώνα, ο Πίγκλα επίσης λίγα πράγματα, ειδικά από πλευράς ουσίας.
Όσο για τον Μπιτάνγκ, φαίνεται κυρίως επιτελικός χαφ που τρέχει πολύ, παλεύει πολύ, κάνει κάποιες κινήσεις (που δημιούργησαν και κάποιο ενδιαφέρον μεγαλύτερων ομάδων), αλλά από πλευράς ουσίας, κι αυτός ως τώρα δεν έδειξε πολλά σε αυτό τον τομέα. Δείχνει βέβαια ότι έχει περιθώρια για περισσότερα στο θέμα αυτό, και σαφώς βοήθησε συνολικά περισσότερο από τους άλλους δυο.
Μηδαμινή βέβαια και η παρουσία (και κατόπιν αυτού, και η όποια προσφορά) του Όσκαρ (που μετά το ματς Κυπέλλου με το Φωστήρα, πήρε λεπτά συμμετοχής μόλις στο τελευταίο ματς στο Μενίδι, κι αυτά από τον υπηρεσιακό τεχνικό Βαγγόπουλο, αφού δεν είχε ούτε λεπτό με το Δημητρίου, που θεωρούσε ότι δε μπορούσε να βοηθήσει ουσιαστικά…).
Αλλά συνολικά, αν κριθεί για τους νυν ξένους και η σχέση τους με το …γκολ (ή και με τα περισσότερα σουτ τους να καταλήγουν … “στα περιστέρια”), η γενική εικόνα είναι ότι ο Πανηλειακός, πραγματικά ελάχιστα πήρε από αυτό το κομμάτι.
Θα μπορούσε (όπως προαναφέραμε) ανάμεσα στους ξένους παίκτες να βρίσκεται και ο Ν’τζιοντό. Αποκτήθηκε ως ο βασικός κεντρικός επιθετικός της ομάδας, όμως δεν ήρθε ποτέ, λόγω του γνωστού πλέον κωλύματος… (κι επίσης προαναφέραμε ότι στην προκειμένη περίπτωση, ερασιτεχνικοί χειρισμοί άφησαν την ομάδα χωρίς κανένα φορ, αν συνυπολογιστεί και πόσο πίσω από φυσική κατάσταση ήταν όταν ήρθε ο Σταματής, συν κάποιους τραυματισμούς που του προέκυψαν μετά, μάλλον ως απόρροια αυτής της χαμηλής φυσικής κατάστασης…).
* * * Εξίσου σημαντικό πρόβλημα οι (πάρα) πολλές κάρτες και ειδικά οι κόκκινες, που είχαν αγώνα οι “ερυθρόλευκοι” παίκτες.
Σαφώς μπορούν να χαρακτηριστούν … ανόητες, αρκετές από τις κίτρινες αλλά και τις αποβολές, είτε για σκληρά μαρκαρίσματα, είτε για πειθαρχικά ατοπήματα (π.χ., διαμαρτυρία).
Η συνέχεια και τι απαιτείται
Από όλα τα παραπάνω, συμπεραίνουμε πως, δεν αρκούσε μόνο η παρουσία του Γκαγκάτση στον Πανηλειακό για να δημιουργηθεί καλή ομάδα, αλλά και να λειτουργήσει σωστά.
Είτε στα διοικητικά – οικονομικά – εξωαγωνιστικά, θέματα της, είτε στα καθαρά αγωνιστικά!
* Σίγουρα πλέον, εκτός από τις απαραίτητες διοικητικές λύσεις, χρειάζονται και συγκεκριμένες (μάλλον αρκετές…) αγωνιστικές λύσεις, σε λίγες μέρες που ξεκινούν οι μεταγραφές του Γενάρη.
Αναφορικά με τους στόχους, από εδω και πέρα, πρωταρχικός στόχος πρέπει να θεωρείται, α) η επίλυση και σταθεροποίηση του διοικητικού – οικονομικού τομέα, και β) στα αμιγώς αγωνιστικά, η παραμονή στην κατηγορία (μέσα από την καλύτερη δυνατή θέση που μπορεί να προκύψει, και που η οποία εξαρτάται άμεσα από τα δυο προαναφερόμενα, το διοικητικό και την αγωνιστική ενίσχυση)…
Το (πραγματικό) βάρος στην οργάνωση
Απο κει και πέρα (και κλείνοντας αυτή τη σύνοψη):
Το πέρασμα Γκαγκάτση στον Πανηλειακό μπορεί να αφήσει και μια παρακαταθήκη για τους ερυθρόλευκους του Πύργου στη συνέχεια. Και προς όποιους άλλους έχουν τα ηνία, για το άμεσο μέλλον.
Όπως δηλαδή συνολικά ότι, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, μεγάλο βάρος πρέπει να ρίχνεται στην οργάνωση.
Ως πρώην επικεφαλής της ΕΠΟ, κατά το παρελθόν και με τέτοια θητεία εκεί, ο Β. Γκαγκάτσης πραγματικά γνωρίζει πως πρέπει να οργανωθεί μια ομάδα. Και πόσο σημαντικό είναι κάτι τέτοιο ΚΑΙ για τον Πανηλειακό, και για οποιαδήποτε ομάδα. Το έχει αποδείξει περίτρανα με την Εθνική, καθώς επί εποχής του όχι μόνο κατάφερε – με τη συμβολή βέβαια παικτών και τεχνικής ηγεσίας – το ακατόρθωτο, αλλά έβαλε τις βάσεις για να παραμείνει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και στη συνέχεια, στην ελίτ του ευρωπαϊκού αλλά και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
Πάρα πολύ σωστά, και με πλήρη ακρίβεια, τόνισε και στους δημοσιογράφους σε συνάντηση που είχε μαζί τους πριν πολύ καιρό ότι, “στόχος του είναι να οργανώσει σε όλα τα επίπεδα τον Πανηλειακό”, ώστε στη συνέχεια ο μεγάλος σύλλογος της Ηλείας “να μην χρειάζεται κανέναν Γκαγκάτση για να προχωρήσει” όπως χαρακτηριστικά είπε τότε (θα του …χρεώσουμε όμως ότι ήταν η …μοναδική τέτοια που είχε, και που αποδείχθηκε ότι έγινε …άρον – άρον, υπό το καθεστώς της πίεσης και το κλίμα που είχε δημιουργηθεί λόγω του θέματος με τη χρησιμοποίηση τιμωρημένου παίκτη και την ένσταση, αφού έγινε εκείνη την εβδομάδα, και δεν …ξαναέγινε…)!
* Και τα πρώτα βήματα στον Πανηλειακό για τέτοια θέματα, είτε έγιναν, είτε πήγαν να γίνουν. Απλά βήματα, για πολλούς ίσως ασήμαντα, αλλά με λεπτομέρειες που κάνουν κι αυτές τη διαφορά (ειδικά όταν συνοδευτούν και με άλλα, και δεν μείνουν στη …μέση, ή μόνο στα λόγια)…
* Όπως το βάρος που έδωσε ο Β. Γκαγκάτσης με κάποια έργα διαμόρφωσης χώρων στην έδρα της ομάδας, το Στάδιο Πύργου, την καθαριότητα, όπως την πολύ καλή εικόνα και λειτουργία των δημοσιογραφικών θέσεων, όπως την αναμόρφωση της Θύρας των επισήμων και των ακριβών εισιτηρίων διαρκείας, με κόκκινη μοκέτα και μαξιλαράκια στα καθίσματα, με κάποιες γενικά μικρές, αλλά απαραίτητες κινήσεις, που δείχνουν το σεβασμό της ομάδας σε όσους την στηρίζουν αγοράζοντας (ακριβό μάλιστα) εισιτήριο διαρκείας. Πρέπει όντως ο κάτοχος αυτών των εισιτηρίων να απολαμβάνει κάποιων προνομίων, να έχουν ανταποδοτικότητα τα χρήματά του.
* Ή όπως με την κατανόηση της μεγάλης ανάγκης να τελειώσει αυτή η …δραματική εικόνα και αντίστοιχη κατάσταση του χλοοτάπητα του δημοτικού σταδίου Πύργου. Έστω κι αν η πρώτη κίνηση αναμόρφωσης του, φάνηκε ότι έγινε βεβιασμένα και υπό την πίεση χρόνου, με αποτέλεσμα να μην πετύχει (τουλάχιστον ακόμα) σύμφωνα με τις προσδοκίες…
Που υπενθυμίζεται ότι αυτά – κανονικά – δεν είναι δουλειά του Πανηλειακού να γίνουν, αλλά του Δήμου Πύργου ως ιδιοκτήτη του χώρου (τέλος πάντων, άλλη …πονεμένη ιστορία αυτή, που τόσες φορές άλλωστε έχουμε αναφερθεί).
* Ή όπως με τρόπους προσέλκυσης των φιλάθλων (όπως το φθηνό εισιτήριο σε μεγάλο μέρος του Σταδίου).
Ο Β. Γκαγκάτσης γενικά, από όσα θέλησε ή και από όσα υποσχέθηκε, δεν πρόλαβε να καταφέρει τα (πολλά) περισσότερα από αυτά…
Και συνολικά (και) με όσα προαναφέραμε, ο άτυπος απολογισμός, είναι σαφώς αρνητικός!
Από την άλλη όμως, κάποια που ειπώθηκαν, μπορεί να μην επιτεύχθηκαν, αλλά είναι ΣΩΣΤΑ!
Ο σύλλογος πρέπει πράγματι, να είναι οργανωμένος (κι όχι μόνο στο αγωνιστικό τμήμα, αλλά σε όλα τα επίπεδα).
Κι αυτό πρέπει να είναι το κύριο μέλημα των (όποιων) διοικούντων από εδώ και πέρα!
Με τα ανάλογα διδάγματα από διάφορες καταστάσεις του παρελθόντος (και του πολύ πρόσφατου, δηλαδή των τελευταίων μηνών, αλλά και του προηγούμενου)!
* * * ΑΛΛΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ – Πανηλειακός: “Νέα εποχή” με Παπαγεωργίου! – Μαζί κι ο Βασ. Καλογερόπουλος (;) – Η δήλωση αποχώρησης του Β. Γκαγκάτση – Τα τελευταία νέα – ΕΔΩ – http://www.iliaoikonomia.gr/news_details.php?id=23788#.Urw0m9JdWYI
