Στον τοίχο είχαν γράψει : Όταν το δάχτυλο δειχνει τον ήλιο ο ηλίθιος κοιτάζει το δαχτυλίδι.Το θυμήθηκα χθες διαβάζοντας τα σχόλια για το φανελάκι του κ.Τσιοδρα.
Θύμωσα μ’αυτους που βρήκαν να σχολιάσουν έναν επιστήμονα που για μήνες δουλεύει και μας ενημερώνει για την εξέλιξη τοι ιού και την προστασία μας.
Κάποιοι αναιδώς το είπαν βρωμικο και μιλούσαν για έναν σπουδαίο εκπρόσωπο της Επιστήμης. Θυμωσα.
Με την ελαφρότητα της σύγκρισης της Επιστήμης με την Πολιτική.Της ισοπεδωσης της Γνώσης στην ελευθερία του λόγου ημιμαθών τελαληδων.
Ο κ.Τσιοδρας έγινε παράδειγμα για τους ρόλους μας στην κοινωνία. Οπως θα έπρεπε να είναι και οι Πολιτικοί.
Όπως είναι οι γονείς για τα παιδιά τους όπως ο καθένας μας σ’αυτα που υπηρετούμε Ο κ.Τσιοδρας έδωσε το παράδειγμα και τις ελπίδες σε μια δύσκολη επιβίωση.
Γι’αυτο θα τον ευχαριστήσω. Οσο για τους άλλους που τον σχολιάζουν ας καθίσουν αναπαυτικά στην απραξία τους με το τηλεκοντρόλ της απόλαυσης και τις φωνές από τις όμορφες τραγουδίστριες με τα στρας. Οσο για το φανελάκι ας προσκυνήσουν εκείνα των ποδοσφαιριστών με τις νίκες.
Κι ας αφήσουν τους Επιστήμονες στο έργο τους.
…………κι εμάς θαυμαστές της ζωής.
Καλημερα
