Ήταν ένας φτωχός κηπουρός στην βίλλα ενός εφοπλιστή και για να τον ανταμείψει το αφεντικό του για τις καλές υπηρεσίες του, τον κάλεσε σε ενα επίσημο δείπνο, όπου κάλεσε και φίλους του εφοπλιστές. Η συζήτηση λοιπόν είχε ανάψει και ο καημένος ο κηπουρός καθόταν σε μια άκρη σιωπηλός και άκουγε.
Έλεγε λοιπόν ο ένας εφοπλιστής στον άλλον:
-Φέτος έστειλα την γυναίκα μου για διακοπές στη Χαβάη για δύο μήνες να ξεκουραστεί και γω έμεινα στο γραφείο…
- Α εγώ την έστειλα στο Μόντε Κάρλο για ένα μήνα….
- Και εγώ την έστειλα 20 μέρες στην Κοπακαμπάνα …
Τότε για να πειράξει τον καημένο τον κηπουρό που ήταν έξω από τα νερά του τον ρώτησε το αφεντικό του:
- Μα πες και συ κάτι Γιώργο , μίλα μας , εσύ που έστειλες για διακοπές την γυναίκα σου φέτος ;
- Α , τους απαντάει αυτός , Εμείς κύριε , φτωχοί άνθρωποι είμαστε και τις γυναίκες μας τις κανονίζουμε μόνοι μας!
