Και να αδελφέ μου
που μάθαμε να κουβεντιάζουμε
ησυχα ησυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα.
Δεν χρειάζονται περισσότερα.
………………..
Στίχοι:Γιάννης Ριτσος
……..και κάπως έτσι με τους στίχους των ποιητών ξεκίνησε η Δημοκρατία.
Κάπως έτσι μεγαλώσαμε.
Και φτάσαμε στο σήμερα ενός θλιμμένου φθινοπώρου να κοιτάμε τον άγνωστο ποιητή να ψάχνει την χαμένη τιμή της Δημοκρατίας.
Πως γίναμε έτσι ;
Εραστές της εικόνας και του ατομισμού μας.
Άβουλοι και θυμωμένοι μαζί στην ροη μιας καταστροφής.
Ανάξιοι και αρχηγοί μαζί στο σύστημα που καταρρέει.
Μιας χώρας μιας πόλης μικρής που περιμένει να ζησει.
Μικρή η ζωή και μεγάλος ο κόσμος…..
Κακός ο ηθοποιός και το έργο μας κούρασε.Υποκριτική φαντασία ……
Χαμένα όνειρα.
Η Δημοκρατία πεθαίνει γι αυτούς που δεν την πίστεψαν.Πεθαίνει μαζί μας.
………..
Καταλαβαινόμαστε τώρα.
Δεν χρειάζονται περισσότερα.
Καλημέρα
