Η κλεψύδρα της ζωής έριξε την τελευταία σταγόνα…
Η ιστορία της ζωής είναι ταχύτερη από ριπή οφθαλμού…
Ληξιπρόθεσμη και προσωρινή η ζωή…
Αρχή και τέλος.
Μακάριοι εκείνοι που βρίσκονται στην αρχή και κατανοούν την σημασία του τέλους…
Ο ξάδελφος Γιώργος υπήρξε ένα άτομο με εύστροφο μυαλό και επιστημονική γνώση, καλός πατέρας και καλός φίλος.
Το απόλυτο παράδειγμα της καθαρότητας της ψυχής και της ισορροπίας ανάμεσα σε αυτό που θέλουμε και αυτό που είναι σωστό.
Μια αστραπή η ζωή σου, μα πρόλαβες να φωτίσεις τόσα πολλά και τόσων πολλών τα σκοτάδια.
Τολμώ να επαναλάβω την Αποστολική ρήση: Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθης, την πίστην τετήρηκες, τον δρόμο τετέλεκες…
“Μακαρία η οδός … ότι ητοιμάσθη σοι τόπος νοερός, τόπος χλοερός, τόπος αναπαύσεως”
Ένα αναμμένο κερί και λίγα λουλούδια σου αφήνουμε συντροφιά για το μακρινό ταξίδι σου.
Στο καλό φίλε…
Καλό Παράδεισο…
Ι.Α