Η κλεψύδρα της ζωής έριξε την τελευταία σταγόνα…
Η ιστορία της ζωής είναι ταχύτερη από ριπή οφθαλμού…
Ληξιπρόθεσμη και προσωρινή η ζωή…
Αρχή και τέλος.
Μακάριοι εκείνοι που βρίσκονται στην αρχή και κατανοούν την σημασία του
τέλους…
Ο Πάνος Μαρίτσας υπήρξε ένα άτομο με επιστημονική γνώση, χωρίς κακία, που
του αρεσε η καλή παρέα, το τραγούδι, τα ταξείδια και πάνω από όλα ήταν ένας
καλός φίλος.
Το απόλυτο παράδειγμα της καθαρότητας της ψυχής και της ισορροπίας
ανάμεσα σε αυτό που θέλουμε και αυτό που είναι σωστό.
Καλός εκπαιδευτικός που οι μαθητές του τον λάτρευαν ακόμα και μετά την
συνταξιοδότησή του. Μια αστραπή η ζωή του, μα πρόλαβε να φωτίσει τόσα
πολλά και τόσων πολλών τα σκοτάδια.
Άνθρωπος και ταυτόχρονα ρομαντικά υπερβατικός, κατάφερε, ως το τέλος της
ζωής του, να ηλεκτρίζει με την παρουσία του το συναίσθημα όλων μας.
Η ιστορία της ζωής είναι ταχύτερη από ριπή οφθαλμού…
Για τους νεκρούς αιώνια ανάπαυση, και για τους ζωντανούς ατελείωτη υπομονή
και η θύμιση της «βαριάς βαλίτζας».
Ένα αναμμένο κερί και λίγα λουλούδια σου αφήνουμε συντροφιά για το μακρινό
ταξίδι σου.
Στο καλό φίλε…
Θα σε θυμόμαστε πάντα…
Ι.Α
