Η σύγχρονη χειρουργική αποκατάσταση των αιμορροΐδων δεν είναι μία επώδυνη διαδικασία ενώ αντιμετωπίζει σίγουρα και αποτελεσματικά το πρόβλημα. Αυτή η επώδυνη κατάσταση, δυστυχώς, ακολουθείται από έναν μύθο που θέλει τη χειρουργική αποκατάσταση να είναι εξαιρετικά επίπονη για τους ασθενείς.
Σύμφωνα με τον Δρ. Αθανάσιο Δερβίσογλου, Γενικό Χειρουργό, αυτό δεν ισχύει πια. Τα τελευταία χρόνια οι ασθενείς με αιμορροϊδοπάθεια μπορούν να αισθάνονται τυχεροί, καθώς η θεραπεία της εν λόγω νόσου έχει κάνει μεγάλα άλματα προόδου. Παλαιότερα η χειρουργική επέμβαση αποτελούσε εφιάλτη για τους περισσότερους ασθενείς, καθώς αποτελούσε μία ανυπόφορα επώδυνη διαδικασία που διαρκούσε αρκετό καιρό μετά το χειρουργείο. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που ακόμη και σήμερα, όσοι πάσχουν από αιμορροϊδοπάθεια, προτιμούν να αντέχουν στα συμπτώματα που προκαλεί η νόσος και να ακολουθούν συντηρητικές θεραπείες (κυρίως με αλοιφές), προκειμένου να αποφύγουν το χειρουργείο, φοβούμενοι την ταλαιπωρία μετά την επέμβαση.
Η εμφάνιση των σύγχρονων τεχνικών LASER στην θεραπεία της αιμορροϊδοπάθειας, έχει αλλάξει ριζικά τα δεδομένα του θεραπευτικού τοπίου. Η αιμοροϊδοπλαστική με LASER αποτελεί την πλέον σύγχρονη τεχνική αντιμετώπισης της αιμορροϊδοπάθειας.
Αφορά σε ελάχιστα επεμβατική μέθοδο, κατά την οποία διενεργείται αναίμακτη και ανώδυνη μείωση του όγκου των αιμορροΐδων με καταστροφή και ταυτόχρονη εξαφάνιση των νοσούντων αγγείων, ενώ παράλληλα έχει ως αποτέλεσμα την ανατομική αποκατάσταση της περιοχής του πρωκτού. Η μέθοδος είναι σύντομη και εφαρμόζεται με μία ειδικά διαμορφωμένη οπτική ίνα, μέσω της οποίας η ακτίνα LASER στοχεύει και καταστρέφει αποκλειστικά τα προβληματικά αγγεία. Η συγκεκριμένη τεχνική έχει εξαιρετικά αποτελέσματα, δεδομένου ότι δεν δημιουργούνται τραύματα στους ιστούς, τόσο του πρωκτού, όσο και του εντέρου, με αποτέλεσμα να μην προκαλείται πόνος μετεγχειρητικά. Ο ασθενής μπορεί να έχει απολύτως ανώδυνη κένωση την ίδια μέρα μετά το χειρουργείο. Η επέμβαση όπως προαναφέρθηκε είναι αναίμακτη και έτσι δεν χρειάζεται η εφαρμογή γαζών στην περιοχή, αλλά ούτε γίνονται αλλαγές μετεγχειρητικά. Η νοσηλεία είναι ολιγόωρη και οι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν στις καθημερινές τους δραστηριότητες άμεσα μετά την επέμβαση.
Σε τι οφείλεται η νόσος των αιμορροΐδων;
Οι αιμορροΐδες αποτελούν ένα σύμπλεγμα φλεβών που υπάρχουν σε όλους τους ανθρώπους, καθώς πρόκειται για αγγεία τα οποία εντοπίζονται στο τελικό τμήμα του εντέρου (το ορθό), λίγα εκατοστά πριν τον πρωκτό. Πιο αναλυτικά, οπισθίως του βλεννογόνου του ορθού (εσωτερικός ιστός του εντέρου) βρίσκουμε τις αιμορροΐδες, οι οποίες έχουν σχήμα “μαξιλαριών” και λειτουργούν προστατευτικά κατά την διάβαση των κοπράνων την στιγμή της αφόδευσης. Αιμορροϊδοπάθεια ονομάζουμε τη νόσο των αιμορροϊδικών αγγείων. Κατόπιν ερευνών, είναι πλέον γνωστό ότι η συγκεκριμένη πάθηση οφείλεται στην αυξημένη ροή αίματος εντός των αιμορροΐδων και αποτελεί την συχνότερη πάθηση που προκαλεί πόνο, είτε αιμορραγία ή και τα δύο, στην περιοχή του πρωκτού, ενώ γνωρίζουμε ότι ένας στους δύο ενήλικες θα προσβληθεί κάποια στιγμή της ζωής του από αιμορροϊδοπάθεια.
Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, κάθε άμεση ή έμμεση αύξηση της ροής του αίματος εντός των αιμορροϊδικών αγγείων, μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία αιμορροϊδοπάθειας. Σήμερα, ως κύρια αιτία της αιμορροϊδοπάθειας θεωρούμε το άγχος. Το στρες (όπως αλλιώς αναφέρεται ο αγχώδης τρόπος ζωής), προκαλεί δυσκοιλιότητα, με αποτέλεσμα την αύξηση της αιματικής ροής και παράλληλα επιτείνει και τον σπασμό του πρωκτικού σφιγκτήρα. Όλα αυτά οδηγούν σε υπερβολικό πόνο στην περιοχή του πρωκτού, κατά την διάρκεια της αφόδευσης, ή και αργότερα κατά την διάρκεια της ημέρας.
Πότε ο ασθενής θα καταφύγει στον χειρουργό;
Η αύξηση του μεγέθους των αιμορροΐδων προκαλεί εντονότατο άλγος, το οποίο αναγκάζει συνήθως τον ασθενή να οδηγηθεί σε ανεύρεση ιατρικής βοήθειας. Ο πόνος μπορεί να ενοχλήσει τον ασθενή μόνο κατά την κένωση στην τουαλέτα, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί και να διαρκέσει καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Άλλα συμπτώματα που μπορεί να εμφανίσει ο ασθενής είναι η αιμορραγία, η έντονη φαγούρα στην περιοχή του πρωκτού, η διόγκωση των αιμορροΐδων σε τέτοιο βαθμό, που μπορούν εύκολα να ψηλαφηθούν από τον ασθενή (ως επί μαλθακών ή σκληρών σχηματισμών εξωτερικά του πρωκτού), η εκροή υγρών που δε μπορούν να συγκρατηθούν από τον ασθενή (λόγω της διάσπασης του φραγμού του πρωκτικού σφιγκτήρα) κλπ
