Γράφει ο Χάρης Κανελλακόπουλος
Γιαγιά σου έφερα τα φάρμακα.
Αστα παιδάκι μου στην κουζίνα και όταν σηκωθώ θα τα τακτοποιήσω.Καλα είσαι;
Καλα .Εσυ ;Σε βλέπω λίγο αναψοκοκκινισμένη.Τι έχεις;
Δεν είναι τίποτα.Θα μου περάσει.Φουντωσα με τους πολιτικούς που χαρίζουν τους μισθούς τους για την αρρώστια λες και δεν ξέρουν τίποτα για όλα αυτά που μας συμβαίνουν.Τοσα χρονια ληστεύουν τα ταμία του κράτους και τώρα τους έπιασε η καλωσύνη να προσφέρουν.Ετσι όπως διαχειρίστηκαν το δημόσιο χρήμα εις βάρος της υγείας μας και τις συντάξεις μας στο Χρηματιστήριο.Θυμαμαι το λιοστάσι που πούλησα στο χωριό για να ευχαριστήσω τον βουλευτή που διόρισε τον πατέρα σου.Τι να πρωτοθυμηθώ.Τις μίζες και τις δικαιολογίες.Τους έβλεπα στην Βουλή και δεν πίστευα στα ματια μου.Και τώρα θέλουν να φανούν αλλιώς.Αλλαξε ο Μανωλιός……..
Ηρέμησε τώρα βρε γιαγιά.Εσυ θα τους αλλάξεις;
Ναι.Εγω θα τους αλλάξω.Μετα εσυ και όλοι μαζί για έναν καλύτερο κόσμο.Ειμαι μάνα και θέλω τα παιδιά μου να ζήσουν σ’εναν δίκαιο κόσμο..Χωρίς ψεύτες .Ακους εκεί που θα τους έχω και υποχρέωση.Γιατι εκεί το πάνε.Υπαρχουν και κάποιοι καλοί Δεν λέω αλλα είναι λίγοι και τους ξέρω.Εγω μπορεί να μην ζήσω αλλα εσυ να πολεμήσεις τα λαμόγια να καθαρίσει η κοινωνία .Να γίνει ο σκοπός σου.Για τα παιδιά σου .Εμας μας έφαγαν οι προστάτες τα ψωμιά μας.Ακους;
Ευχή και κατάρα σου αφήνω.Οι αλήτες……….Στο πάγκο της κουζίνας σου έχω ένα βαζάκι με γλυκό.Να το πάρεις .Μοιρασε το στην γειτονιά και θα καταλάβεις.Ποτε δεν είναι αργά….
Καλημερα