Δημήτρης Αβραμόπουλος: Η (ιδιαίτερη) πατρίδα τον καλεί

Πώς τα φέρνει η μοίρα για τον Δημήτρη Αβραμόπουλο; Με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ξεκίνησε την καριέρα του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα την τελειώσει.

Ήταν διπλωματικός σύμβουλος του πρώην Πρωθυπουργού πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού, τον είχε αποσπάσει στο γραφείο του από την Γενεύη, όπου ήταν πρόξενος. Από τότε ο κ. Αβραμόπουλος τον συνόδευε σε όλα τα ταξίδια του και σε όλες τις συναντήσεις που είχε. Αξέχαστη θα του μείνει η συνάντηση του ζεύγους Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με το ζεύγος Τζορτζ (του πρεσβύτερου) και Μπάρμπαρα Μπους. Ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που Έλληνας πρωθυπουργός… λάδωσε ένα πλανητάρχη, του χάρισε ένα τενεκέ κρητικό λάδι δικής του παραγωγής, με την Μπάρμπαρα να λέει ότι θα το πάρει μαζί της στον Λευκό Οίκο.

Το παρασκήνιο της επιστροφής

Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος πήρε από χθες το χρίσμα του υποψηφίου βουλευτή Ηλείας. Η αλήθεια είναι ότι πρώτα θέλησε να είναι υποψήφιος στο Επικρατείας, πλην όμως δεν το πέτυχε. Εν συνεχεία στην Α Αθήνας, όπου στο παρελθόν έβγαινε πρώτος και με διαφορά βουλευτής, απ΄όπου «έφυγε» εκλεγμένος για τις Βρυξέλλες, προκειμένου να τοποθετηθεί Επίτροπος. Ούτε στην Α Αθήνας κατάφερε να είναι υποψήφιος είχε όμως, όπως λεγόταν εναλλακτικές λύσεις.

Είχε μια πρόταση από την ΕΕ να γίνει κομισάριος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στον Αραβικό Κόλπο, ήρθε όμως τα Qatargate και η πρόταση αυτή (όπως όλες οι προτάσεις συνεργασίας με το Κατάρ) πάγωσε από την ΕΕ. Περίμενε υπομονετικά να ανοίξει μια θέση, να έχει μια συνάντηση με τον Πρωθυπουργό ώστε να ξεκαθαρίσει η κατάσταση: Θα είναι ή όχι υποψήφιος βουλευτής και πού;

Γιατί στην Ηλεία

Τότε κάποιοι του πρότειναν να είναι υποψήφιος στην Ηλεία, αφού έμενε κενή μια θέση με τον Κώστα Τζαβάρα που δεν θα είναι υποψήφιος βουλευτής αλλά υποψήφιος δήμαρχος Αρχαίας Ολυμπίας.

Κάποιοι επίσης θυμήθηκαν ότι ο πατέρας του Λάμπρος Αβραμόπουλος καταγόταν από την Ηλεία, ότι εκεί είχε στην ιδιοκτησία του και κάποιες ρίζες από ελιές. Ο κ. Αβραμόπουλος έβγαλε από το αρχείο του μια ασπρόμαυρη φωτογραφία με τον Γιάννη Κουτσούκο (πρώην βουλευτή και υπουργό του ΠαΣοΚ) που ως παιδάκια στην Ηλεία με κοντά παντελονάκια, έπαιζαν στην Ηλεία ποδόσφαιρο.

Εν συνεχεία είδε ότι κατά τη διάρκεια της υπουργικής του θητείας στο Υγείας, δημιούργησε κέντρα υγείας σε αυτή την περιφέρεια, στη Ζαχάρω και στα Λεχαινά, καρδιολογικά κέντρα σε άλλες περιοχές της Ηλείας , ως υπουργός Τουρισμού επίσης έκανε έργα στη Λίμνη Καϊάφα, ως δήμαρχος Αθηναίων πήρε ένα σύμφωνο συμφιλίωσης και πήγε στην Σπάρτη συνάντησε τον τότε δήμαρχο Δημοσθένη Ματάλα και έληξε τον… Πελοποννησιακό Πόλεμο. Τώρα εκείνο που θα ήθελε να γίνει ήταν να ενωθεί και πάλι η Πελοπόννησος να μην χωρίζεται σε δυτική και Πελοποννήσου να είναι ενιαία. Άλλωστε στην Ηλεία είχε κάνει παλαιότερο δώρο έναν Ηρακλή και ας νόμιζαν πολλοί ότι κατάγεται από την Αρκαδία, όπου διατηρεί σπίτι.

Η πολιτική του πορεία

Δύο φορές εκλεγμένος δήμαρχος (ως δήμαρχος απέκτησε φιλίες με τον Ερντογάν που τότε ήταν δήμαρχος Κωνσταντινούπολης), πέντε φορές υπουργός με το πιο σημαντικό υπουργείο στο Υγείας, όπου όμως κατηγορήθηκε από την τότε αντιπολίτευση που ήταν το ΠαΣοΚ για τα αυξημένο αριθμό εμβολίων που αγόρασε.

Εν συνεχεία Επίτροπος Μετανάστευσης, Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τον Νοέμβριο του 2014 έως τον Δεκέμβριο του 2019. Είναι ο πολιτικός με τα περισσότερα… παράσημα και τους τιμητικούς τίτλους. Έχει συγκεκριμένα παρασημοφορεί και έχει τιμηθεί με ανώτατες κρατικές διακρίσεις από πολλές χώρες: Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Κύπρο, Εσθονία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Λουξεμβούργο, Βέλγιο, Μάλτα, Καζακστάν, Πολωνία, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία, Βατικανό, Βενεζουέλα, Γιουγκοσλαβία και Λίβανο.

Στις 24 Νοεμβρίου του 2000 ενώ ακόμα ήταν δήμαρχος βρέθηκε στα γραφεία της καλωδιακής τηλεόρασης Filmnet, στην Αθήνα. Συγκεντρώθηκαν γύρω του τα στελέχη της εταιρείας και κάποιοι εργαζόμενοι. Ο δήμαρχος δεν μίλησε ανοιχτά για το νέο κόμμα που σκέπτεται να ιδρύσει. Με το γνωστό του στυλ ανέπτυξε τις σκέψεις του για το καινούριο που πρέπει να γεννηθεί στην πολιτική. «Θα είστε μαζί μου όταν έρθει η ώρα» κατέληξε ο κ. Αβραμόπουλος σαν να απευθυνόταν σε υποψήφια στελέχη του κόμματός του.

Το κόμμα του λεγόταν «Κίνημα Ελεύθερων Πολιτών» (ΚΕΠ) και υπήρξε το αποτέλεσμα της σύγκρουσης του Αβραμόπουλου με τον Κώστα Καραμανλή. Ήταν γενικά μια πολύ περίεργη περίοδος για το παραδοσιακό κόμμα της Δεξιάς: η πολιτική κρίση που βίωνε ήταν μεγατόνων. Το «Κίνημα Ελεύθερων Πολιτών» ήταν ένα «παιδί» αυτής της κρίσης. Η ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 2000 ήταν ένα πολύ μεγάλο σοκ για αυτή. Η κυβερνητική τετραετία 1996-2000 είχε φθείρει αισθητά το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη και η εκλογική νίκη του 2000 από την Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή θεωρούταν δεδομένη. Όταν χάθηκε, πολλά από τα στελέχη της τάχθηκαν ανοικτά εναντίον του Καραμανλή δείχνοντάς τον ως υπεύθυνο για το πατατράκ. Ένα από αυτά ήταν και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος. ΝΔ και ΠαΣοΚ τότε ονόμασαν το ΚΕΠ ως «φούσκα».

Συμβαίνει συχνά με τους πολιτικούς και την δημοτικότητά τους: Πότε αυξάνεται και πότε μειώνεται. Ιδού ένα παράδειγμα. Όταν κάποια στιγμή ρωτήθηκε ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος πού οφείλει τη μεγάλη δημοτικότητά του (συγκέντρωνε το 98%) απάντησε: «Στο γεγονός ότι είμαι ανεύθυνος». Εννοούσε ανεύθυνος άρχοντας (κατά το Σύνταγμα). Έτσι και οι πολιτικοί όταν δεν έχουν αρμοδιότητες έχουν και δημοτικότητα, αλλά όταν αποκτήσουν τέτοιες, κυρίως σε νευραλγικά υπουργεία όπως το Υγείας ή το Παιδείας τότε η δημοτικότητά τους φθείρεται κι αν έχουν ιδρύσει κόμμα, το διαλύουν.

Ο Πρωθυπουργός καλωσόρισε στο Μαξίμου τον κ. Αβραμόπουλο και πάλι στα ψηφοδέλτια της ΝΔ. Τον ενθάρρυνε να είναι και πάλι υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια της Ηλείας.

Με συγκίνηση ο κ. Αβραμόπουλος δήλωσε: «Με ιδιαίτερη χαρά και ενθουσιασμό, σας γνωστοποιώ σήμερα την απόφασή μου να βρεθώ κοντά σας, δίπλα σας, στην πρώτη γραμμή της συλλογικής μας προσπάθειας να ανεβάσουμε την Ηλεία μας ψηλά, κατερχόμενος ως Υποψήφιος στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Τον ωραίο αγώνα για την ιδιαιτέρα μας πατρίδα, θα τον δώσουμε όλοι μαζί, ενωμένοι…»