“-Γιαγιά πώς ο παππούς μου σου έκανε πρόταση γάμου;
Ο παππούς σου μου έκανε πρόταση
γάμου με ένα γλυκάκι.
Γονάτισε και είπε:
«Δεν έχω τίποτα τώρα, μόνο αυτό το γλυκό, αλλά αν θέλεις μπορούμε να προχωρήσουμε μαζί στη ζωή»
-Και εσύ?
Άνοιξα το γλυκό, το έκοψα στα δύο και το μοιραστήκαμε .
Από εκείνη τη στιγμή δεν χωρίσαμε ποτέ και μοιραζόμαστε τα πάντα.
Πέσαμε, σηκωθήκαμε και αγωνιστήκαμε για μία καλύτερη ζωή.
Έχουμε ζήσει δύσκολες στιγμές, κουρασμένοι, αλλά πάντα ήμασταν
ο ένας για τον άλλον.
-Άλλες εποχές, γιαγιά»
Ο χρόνος δεν αλλάζει τον τρόπο αγάπης.
Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι δεν έχετε πλέον οράματαπ αραδείγματα για να ακολουθήσετε,
σας έχουν δημιουργήσει ανασφάλεια και το δέχεστε με σκισμένο κεφάλι χωρίς αντίδραση ενωμένοι ενάντια
σε αυτούς που σας το επιβάλουν.
Έχετε έλλειψη αντίληψη της πραγματικότητας, ότι η ευτυχία κρύβεται στα μικρά πράγματα.
Κάντε μεγάλη επίδειξη γάμου με πανάκριβα δαχτυλίδια και με την πρώτη δυσκολία χωρίζετε, γιατί νομίζετε ότι θα βρείτε καλύτερο σύντροφο.
Πάντα αναζητάτε την τελειότητα, σαν να υπάρχει.”
“Ένα γλυκάκι και 71 χρόνια μαζί”
(Via: Σωτήρης Καλκατζάκος)
