ΣΥΝΔΕΜΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ ΠΥΡΓΟΥ- ΟΛΥΜΠΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ
Η 21η Μαρτίου, η πρώτη μέρα της Άνοιξης, όπου το φως κερδίζει το
σκοτάδι, η ζωή το θάνατο, η γέννηση τη φθορά, επιλέχτηκε να είναι η
Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, της υψηλότερης και ευγενέστερης μορφής
τέχνης.
Η ποίηση είναι το πιο αρχαίο και αρχέγονο λογοτεχνικό είδος.
Ξεκινώντας από την επική ποίηση του Ομήρου, περνώντας έπειτα στη
λυρική και δραματική και φθάνοντας στους υπερρεαλιστές ποιητές της
εποχής μας, ο ποιητικός λόγος αποτύπωσε, στη διάρκεια των αιώνων,
τις μικρές και μεγάλες στιγμές της ιστορίας του λαού μας.
Αποτύπωσε γλαφυρά τους πόνους του, τα βάσανά του, τις δοκιμασίες
του, τις απογοητεύσεις του αλλά και τις προσδοκίες του, τις μύχιες
ελπίδες του, τις λαικές παραδόσεις του , τους αγώνες του για
ελευθερία, δικαιοσύνη και ειρήνη. Έγινε άλλωστε τραγούδι, διαδόθηκε,
αγαπήθηκε, ως έκφραση συλλογική, εθνική αλλά και παγκόσμια.
Η ποίηση είχε ανέκαθεν μια μυστηριακή ευεργετική ιδιότητα και μια
εγγενή δύναμη. Να απαλύνει τις υπαρξιακές αγωνίες του ανθρώπου και
να καθαγιάζει τα πάθη του. Να συμβάλλει στο να γνωρίζει ο άνθρωπος
τον κόσμο και να τον αλλάζει,αφού τον απαλλάσσει απ΄τη
μοιρολατρία.
Η ποίηση είναι εν τέλει ένας τρόπος να γίνεται-έστω και για λίγο-κανείς
αιώνιος, δημιουργώντας πολιτισμό και κοινωνική συνείδηση.
Είναι μια κατάκτηση του ανθρώπου μέσα από την οποία μπορεί να
εξανθρωπίσει τον εαυτό του και την πραγματικότητα, γίνεται κίνητρο
και οδηγός, δίνοντας μορφή στις αγωνίες, στους αγώνες και στα όνειρά
του. Έχει τη δύναμη να ανανεώνει τους δεσμούς της με τον άνθρωπο,
που παλεύει με τους “πέτρινους χρόνους”, σε κάθε γειτονιά του
κόσμου.
“Είναι οδηγός μάχης και ευτυχίας, ένα όπλο στα χέρια του λαού, μια
σημαία στα χέρια της ελευθερίας, ένα παράθυρο ανοιχτό στη λιακάδα..”
όπως λέει ο Γ. Ρίτσος ή “Η ποίηση είναι σκέψεις που αναπνέουν και λέξεις που καίνε” όπως
λέει ο Έντγκαρ Άλαν Πόε ή “Η ποίηση είναι το άλλο πρόσωπο της υπερηφάνειας” όπως λέει ο
νομπελίστας μας Οδ. Ελύτης
