Τους λόγους που οι γονείς πρέπει να δίνουν ουσιαστικά το «παρών» στη ζωή του παιδιού κατά την εφηβεία επισημαίνουν οι επιστήμονες, σημειώνοντας πως αυτός είναι ο τρόπος να διαφυλάξουν τη σχέση τους στο μέλλον
Κερδισμένοι θα βγουν οι γονείς που θα σταθούν στο πλευρό των παιδιών τους κατά την εφηβεία, όχι μόνο δείχνοντας κατανόηση και στοργή αλλά συμμετέχοντας ενεργά στη ζωή τους περνώντας ποιοτικό χρόνο μαζί. Σύμφωνα με μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας, έτσι θα καταφέρουν να κρατήσουν γερούς δεσμούς με το παιδί όταν ενηλικιωθεί.
Με τη φράση «ό,τι σπείρεις θα θερίσεις» συνοψίζει ο επικεφαλής ερευνητής Gregory Fosco, καθηγητής Ανάπτυξης του Ανθρώπου και Οικογενειακών Σπουδών, τα ευρήματα της πολυετούς μελέτης με συμμετοχή 1.600 παιδιών που έδειξαν ότι όσο περισσότερο χρόνο περνούσαν οι γονείς με τα έφηβα παιδιά τους, τόσο πιο πιθανό ήταν να έχουν επαφή μαζί τους στις αρχές της δεκαετίας των 20. Κατά παρόμοιο τρόπο οι πιο ένθερμες αλληλεπιδράσεις μεταξύ γονέων και εφήβων εγγυόνταν στενότερες επαφές μετά την ενηλικίωση του παιδιού. Το φύλο, η φυλή, το οικογενειακό εισόδημα ή οι συνθήκες διαβίωσης των νεαρών ενηλίκων δεν φάνηκαν να επηρεάζουν τη σχέση.
Τα παιδιά προέρχονται από την την αγροτική ή ημιαστική Αϊόβα και την Πενσυλβάνια, με την αρχή της έρευνας να γίνεται στην ηλικία της πρώτης Γυμνασίου και παρακολούθηση έπειτα κάθε χρόνο έως και την αποφοίτηση από το Λύκειο -κατά τ’ αντιστοιχία με το ελληνικό σύστημα-, οπότε ζητήθηκε στα παιδιά να δηλώσουν πόσο χρόνο περνούσαν με τους γονείς τους σε διάφορες δραστηριότητες στα μαθήματα του σχολείου, διάφορα σπορ ή κατά τον ελεύθερο χρόνο τους. Τους ζητήθηκε επίσης να αξιολογήσουν πόσο ζεστοί και στοργικοί ήταν οι γονείς τους απέναντί τους, καθώς και πόσο σκληροί ή μετρημένοι γίνονταν όταν έπρεπε να επιβάλουν την πειθαρχία.
Το τελικό στάδιο της μελέτης ακολούθησε τα παιδιά στην ηλικία των 22 ετών, οπότε κλήθηκαν να απαντήσουν πόσο συχνές ήταν οι επαφές με τους γονείς τους δια ζώσης είτε με άλλο τρόπο, καθώς και πόσο κοντά ένιωθαν προς αυτούς και πόσο πιθανό ήταν να μοιραστούν ανοιχτά τυχόν θετικά ή αρνητικά συναισθήματα από τον τρόπο που τα μεγάλωσαν.
Αν και αναγνώρισε πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις έναν έφηβο, ο Δρ Fosco υπογράμμισε τα ευρήματα που έδειξαν ότι οι γονείς που επαινούν και υποστηρίζουν τα παιδιά τους κατά την ευαίσθητη αυτή ηλικία και παραμένουν συνεπείς, ξεκάθαροι και ευγενικοί απέναντί τους χτίζουν τα θεμέλια για μια δυνατή σχέση μετά την ενηλικίωση των τελευταίων με τις λιγότερες κατά το δυνατόν προστριβές.
«Σε μια περίοδο που οι νέοι προσπαθούν να ανεξαρτητοποιηθούν και να ανακαλύψουν ποιοι πραγματικά είναι, το χάος κυριαρχεί καθώς οι σχέσεις τους τόσο με τους συνομηλίκους όσο και με τους γονείς τους γίνονται τεταμένες και νιώθουν άβολα στο σώμα τους λόγω των αλλαγών που επιφέρει η εφηβεία» σχολίασε η καθηγήτρια Ψυχολογίας Robin Kowalski από το Πανεπιστήμιο Clemson που δεν συμμετείχε στη μελέτη, εξηγώντας πως αυτή η συναισθηματική αναταραχή που βιώνουν οι έφηβοι -σε συνδυασμό με την επιθυμία τους για ανεξαρτησία- τους απομακρύνει συχνά από τους γονείς τους, οι οποίοι θα πρέπει να προσπαθήσουν να κατανοήσουν τι συμβαίνει στο μυαλό των εφήβων και να προσφέρουν την αμέριστη στήριξή τους.
www.ygeiamou.gr
