Γράφει η Κατερίνα Αναγνωστοπούλου
Η ψυχαγωγία μας, όταν ήμασταν παιδιά, ήταν κατά κύριο λόγο το παιχνίδι στις αλάνες και τους δρόμους! Επίσης ήταν το ραδιόφωνο, που εκτός από μουσική, ακούγαμε τη φωνή της Θείας Λένας να μας λέει τα παραμύθια της.
Αργότερα είχαμε τα κασετόφωνα ή τα πικ-απ με τους δίσκους βινυλίου και την ασπρόμαυρη τηλεόραση. Με πόση προσμονή περιμέναμε νωρίς το απόγευμα να ανοίξει το κανάλι και να βάλει επιτέλους κάποιο έργο ή σήριαλ!
Οι έξοδοί μας ήταν μόνο βόλτες και «νυφοπάζαρο» στην 28η Οκτωβρίου μέχρι τον Άγιο Διονύσιο!
Ο κινηματογράφος απαγορευόταν από το σχολείο!!!
Τα πάρτυ γενεθλίων γίνονταν με 15 αγόρια και δύο κορίτσια, (ποιός να αφήσει την κόρη του να πάει;) με πορτοκαλάδα, πατατάκια τσιπς και σπιτικό κέικ κι αργότερα βερμουτάκι και ξηρούς καρπούς. Το πικάπ έπαιζε ατέλειωτα μπλουζ για να δίνει την ευκαιρία σε κάποιους να μείνουν πολλή ώρα αγκαλιασμένοι με το κορίτσι ή το αγόρι των ονείρων τους. Και τα πάρτυ τελείωναν με την απίστευτη φράση «τα φτιάξαμε»!!!
Και για τους μεγάλους η διασκέδαση ήταν απλή: καφεδάκι «βαρύ γλυκό» στα καφενεία, περίπατοι στην Αγία Παρασκευή, εκδρομές, χοροί σε πανηγύρια και γάμους, όμορφες βραδιές καρναβαλιού με μπαλ-ντ-ανφάν και μασκέ εμφανίσεις.
Και οι κανταδόροι να σεργιανίζουν στα δρομάκια, σκορπίζοντας ερωτικές μελωδίες.
Ήταν μια εποχή που οι άνθρωποι γελούσαν…
