Άλογα της Ανδραβίδας
Οι κλιματολογικές συνθήκες της εύφορης πεδιάδας της Ανδραβίδας, η πείρα των κατοίκων στην εκτροφή αλόγων αλλά κυρίως η αγάπη τους προς αυτά, δημιούργησε από τους αρχαιότατους χρόνους το πιο μεγαλόσωμο κι ένα από τα ωραιότερα ελληνικά άλογα .
Ιστορική αναδρομή
Τα πρώτα συγγράμματα στον κόσμο, που αναφέρονται στην εκτροφή και περιποίηση του άλογου με τίτλο “Περί Ιππικής” και “Ιππαρχικός”, γράφτηκαν στην Ηλεία, από τον εξόριστο Αθηναίο στρατηγό Ξενοφώντα.
Τον 4ο αιώνα προ Χριστού, ιππικό με άλογα από την Ηλεία χρησιμοποίησε ο Μέγας Αλέξανδρος, στην εκστρατεία εξάπλωσης του Ελληνισμού στην Ασία.
Στην αρχαία Ολυμπία οργανώθηκαν για πρώτη φορά οι αρματοδρομίες και άλλα ιππικά αγωνίσματα.
Την περίοδο του Μεσαίωνα, (1204-1438), η Ανδραβίδα έγινε πρωτεύουσα του Γαλλικού κράτους της Πελοποννήσου, που ονομαζόταν “Πριγκιπάτο του Μορέως“.
Τα ντόπια άλογα διασταυρώθηκαν με τα άλογα των Φράγκων Ιπποτών ενώ κατά την Τουρκοκρατία με Ανατολικού τύπου, (Αραβικά), άλογα και έτσι δημιουργήθηκε η φυλή της Ανδραβίδας.
Μια παράδοση λέει, πως κάποτε στην περίοδο της τουρκοκρατίας, ο τούρκος διοικητής της Γαστούνης, έστειλε δώρο στο σουλτάνο ένα ζευγάρι πανέμορφα Ανδραβιδέϊκα άλογα.
Ο σουλτάνος ευχαριστήθηκε τόσο πολύ, που με φιρμάνι του, παραχώρησε επίσημα στους κάτοικους της Ανδραβίδας το δικαίωμα να εκτρέφουν και να ιππεύουν τα πανέμορφα άλογα τους.
Στη νεότερη ιστορία, ο Ελληνικός Στρατός προμηθευόταν άλογα από την περιοχή της Ανδραβίδας τα οποία ήταν διασταυρώσεις με αγγλονορμανδικούς επιβήτορες της φυλής NONIUS.
Όταν άρχισε η ανάπτυξη της αθλητικής ιππασίας στην χώρα μας, τα πρώτα άλογα που χρησιμοποιήθηκαν στην υπερπήδηση των εμποδίων, προέρχονταν από τη φυλή της Ανδραβίδας.
Παρά τις επιδράσεις που δέχτηκε μέσα στους αιώνες, το άλογο της Ανδραβίδας διατήρησε τα μορφολογικά γνωρίσματα των προγόνων της μεσαιωνικής εποχής.
Χαρακτηριστικά φυλής Ανδραβίδας
Τα άλογα της φυλής έχουν ύψος 1.50 – 1,60 μέτρα. Η κεφαλή είναι μεγάλη και έχει σχήμα ορθογώνιο, τα αυτιά είναι μεγάλα.
Το στήθος είναι ευρύ και βαθύ. Η γραμμή της ράχης είναι ελαφρώς κοίλη.
Οι γλουτοί είναι πολύ καλά ανεπτυγμένοι. Τα άκρα είναι σχετικά λεπτά.
Οι κυριότεροι χρωματισμοί είναι ο μελάς, ο ορφνός, ο καστανός, ο ξανθός και ο ερυθρόλευκος(άσπρες τρίχες στο σώμα) σε ορφνό ή ξανθό βασικό σχηματισμό.
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στο κεφάλι δεν είναι σπάνια.
