«Τα λιβάδια Ποσειδωνίας που εντοπίζονται στη Μεσόγειο, συμβάλλουν αποτελεσματικά στην προστασία του πλανήτη από το φαινόμενο του θερμοκηπίου, καθώς δρουν ως δεξαμενή του διοξειδίου του άνθρακα και η προστασία τους είναι πολύ σημαντική» εξηγεί για τα γνωστά σε όλους μας «φύκια», η θαλάσσια βιολόγος, Δρ Λυδία Αλβανού, στο CNN Greece και αναφέρει τους παράγοντες που απειλούν αυτό το ενδημικό είδος θαλάσσιου φυτού.
Κατά την κυρία Αλβανού, ορισμένες από τις μεγάλες πιέσεις που δέχονται τα λιβάδια Ποσειδωνίας είναι η ανεξέλεγκτη αγκυροβόληση σκαφών πάνω από αυτά, η απουσία λεπτομερούς και υψηλής ανάλυσης χαρτογράφησης τους, η ελλιπής γνώση της κατάστασης διατήρησής τους και η ανεπαρκής ενημέρωση-ευαισθητοποίηση του κοινού, με αποτέλεσμα να παρατηρείται σταδιακά η οικολογική υποβάθμισή τους.
Η Ποσειδωνία, η ωκεάνιος (Posidonia oceanica) είναι ένα ενδημικό είδος θαλάσσιου φυτού της Μεσογείου, που συχνά λανθασμένα αποκαλείται φύκος. Η Ποσειδωνία, σε αντίθεση με τα φύκη (κατώτερα φυτά της θάλασσας), έχει ρίζες, φύλλα, άνθη και καρπούς, όπως ακριβώς και τα φυτά της ξηράς. Στην πραγματικότητα, οι πρόγονοί της επέστρεψαν στη θάλασσα πριν από περίπου 120-100 εκατ. χρόνια.
Στην Ηλεία τα λιβάδια αυτά υπάρχουν σε αφθονία και βρίσκονται από τις παραλίες της Βάρδας μέχρι και την Ζαχάρω όπου βοηθούν τα νερά να είναι καθαρά. Κινδυνεύουν όμως από τον ανθρώπινο παράγοντα και τις δραστηριότητές του όπως με τα σκάφη και τις άγκυρες που καταστρέφουν τις ρίζες των φυτών.
Αποτελεί είδος «κλειδί», καθώς η συμβολή του στην λειτουργία των παράκτιων οικοσυστημάτων, ανεξάρτητα από την επιφάνεια που καλύπτει, είναι καθοριστική. Τα λιβάδια της Ποσειδωνίας αποτελούν φυσικό φράγμα για την ακτογραμμή, καθώς με το βαθύ ριζικό σύστημα και το πυκνό φύλλωμά τους απορροφούν την ενέργεια των κυμάτων και προστατεύουν τις ακτές από την διάβρωση, μειώνουν τη θολερότητα του νερού λόγω της παγίδευσης του ιζήματος και της συγκράτησης των αιωρούμενων σωματιδίων, ανακυκλώνουν τις θρεπτικές ουσίες, διακρίνονται από υψηλή πρωτογενή παραγωγή και ενισχύουν τη βιοποικιλότητα προσφέροντας τροφή, καταφύγιο και τόπο αναπαραγωγής σε μεγάλο αριθμό ειδών. Για όλους τους παραπάνω λόγους προστατεύονται κατά προτεραιότητα από διεθνείς συμβάσεις, Ευρωπαϊκές Οδηγίες και από την εθνική νομοθεσία.
Συχνά τα νεκρά φύλλα της Ποσειδωνίας ξεβράζονται κατά μήκος των μεσογειακών ακτών σχηματίζοντας εκτεταμένα μαλακά στρώματα, τους «θημώνες», μέσα στα οποία ζει πληθώρα μικροσκοπικών ασπόνδυλων ζώων, ενώ τα ίδια τα φύλλα, καθώς αποικοδομούνται, εμπλουτίζουν τις παραλίες με πολύτιμα θρεπτικά στοιχεία που θα δώσουν νέα ώθηση στην αμμοθινική βλάστηση και στους γειτονικούς υγροτόπους.