Η ΜΚΟ Iran Human Rights (IHR) με έδρα το Όσλο κάνει λόγο για εκατοντάδες τραυματίες και ακόμα περισσότεροuς συλληφθέντες, καταγγέλοντας βίαιη καταστολή. Η κρατική τηλεόραση επιμένει σε έναν πολύ πιο μικρό αριθμό, επιμένοντας στους 17 νεκρούς. Ανάμεσα σε αυτούς υποστηρίζει ότι βρίσκονται και πολλοί αστυνομικοί που έπεσαν θύμα των διαδηλωτών. Οι Ιρανοί αξιωματούχοι προσπαθούν να πείσουν το εγχώριο ακροατήριο και όχι μόνο ότι δεν υπάρχει καμία ανάμειξη των δυνάμεων ασφαλείας στους θανάτους των διαδηλωτών. Οι διαδηλώσεις για τον θάνατο της νεαρής κοπέλας πάντως έχουν μετατραπεί σε αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις.
Στο νότιο Ιράν διαδηλωτές έκαψαν τεράστιο πορτρέτο του στρατηγού Κασέμ Σολεϊμανί, ο οποίος σκοτώθηκε τον Ιανουάριο του 2020 από αμερικανικό πλήγμα στο Ιράκ. Στην Τεχεράνη και την υπόλοιπη χώρα διαδηλωτές πυρπόλησαν αστυνομικά τμήματα και περιπολικά και φώναξαν συνθήματα κατά του καθεστώτος, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Irna.
«Έπειτα από απόφαση των αξιωματούχων, δεν είναι πλέον δυνατή η πρόσβαση στο Instagram από χθες Τετάρτη το βράδυ, ενώ η πρόσβαση στο WhatApp γίνεται επίσης με προβλήματα», μετέδωσε το πρακτορείο Fars. Το μέτρο αυτό ελήφθη λόγω «των ενεργειών των αντιεπαναστατών κατά της εθνικής ασφάλειας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης», διευκρίνισε. Διαδηλώσεις κατά του ιρανικού καθεστώτος καταγράφηκαν και εκτός του Ιράν, όπως στη Βηρυτό και στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί γυναίκες συνέχισαν να κόβουν μπροστά στις κάμερες τις κοτσίδες τους για να δείξουν ότι τα μαλλιά ανήκουν σε αυτές και τα κάνουν οι ίδιες ό,τι θέλουν. Και αυτό, καθώς η 22χρονη Μαχσά πέθανε την περασμένη εβδομάδα αφού συνελήφθη στην Τεχεράνη επειδή φορούσε «ακατάλληλη ενδυμασία».
Ο πρόεδρος πάντως συνεχίζει να υποστηρίζει ότι δεν συνέβη τίποτα το μεμπτό με την 22χρονη. «Υπάρχει ελευθερία έκφρασης στο Ιράν, αλλά οι σκηνές χάους είναι απαράδεκτες» ανέφερε στην έδρα του ΟΗΕ. Δεν πρέπει, όμως, να ξεχνάει κανείς ότι είναι εκείνος που με την άνοδό του στην εξουσία έθεσε πιο αυστηρά πλαίσια για τις γυναίκες και τον τρόπο ντυσίματός τους. Ως εκ τούτου, πολλές έχουν δεχθεί ξύλο, έχουν χτυπηθεί με ρόπαλα και έχουν κυριολεκτικά συρθεί από τα μαλλιά στα οχήματα, βανάκια της αστυνομίας ηθών.
Οι ιρανικές αρχές είπαν ότι θα ξεκινήσουν έρευνα για τα αίτια του θανάτου της, ενώ αρχικά έκαναν λόγο για καρδιακή προσβολή που την έριξε σε κώμα. Ο πατέρας της καταγγέλλει ότι δεν τον αφήνουν να πάει τη σορό της κόρης του σε ιατροδικαστή.
Οργή
Το περιστατικό προκάλεσε τεράστια οργή στον πληθυσμό και τις χειρότερες διαδηλώσεις στη χώρα από το 2019. Η Μαχσά είχε κουρδική καταγωγή κι έτσι οι περισσότερες ταραχές έχουν καταγραφεί στα βορειοδυτικά του Ιράν, όπου κατοικούν Κούρδοι, αλλά έχουν εξαπλωθεί στην πρωτεύουσα και σε τουλάχιστον 50 πόλεις και κωμοπόλεις σε όλη τη χώρα, με την αστυνομία να χρησιμοποιεί βία για να διαλύσει διαδηλωτές. Στα βορειοανατολικά, οι διαδηλωτές φώναζαν «θα πεθάνουμε, θα πεθάνουμε αλλά θα πάρουμε πίσω το Ιράν» κοντά σε ένα αστυνομικό τμήμα που επίσης πυρπολήθηκε.
Η σημερινή κυβέρνηση του Ιράν έχει επεκτείνει τις αρμοδιότητες της θρησκευτικής αστυνομίας, επιτρέποντας και τη σκλήρυνση της στάσης της που πολύ συχνά φέρεται να ξεπερνά τα όρια ακόμη και των αυστηρών εντολών της μετά την εκλογή του σκληροπυρηνικού Ιμπραήμ Ραϊσί στην προεδρία της χώρας τον Αύγουστο του 2021. Όπως επισημαίνουν, πάντως, διεθνείς παρατηρητές στην Τεχεράνη, πέρα από τις ακραίες θεοκρατικές πρακτικές του καθεστώτος, τον κόσμο στους δρόμους έχουν βγάλει και τα οικονομικά προβλήματα στο Ιράν, που οξύνονται μήνα με τον μήνα και κάνουν τους Ιρανούς πιο επικριτικούς απέναντι στην κυβέρνηση.
Ο εκρηκτικός αυτός συνδυασμός φαίνεται να δημιουργεί ένα μεγάλο αντικυβερνητικό έως και αντι-ισλαμιστικό μέτωπο στους δρόμους και στο Διαδίκτυο, αντίστοιχο εκείνου πριν 13 έτη, μετά τον θάνατο της Νέντα Αγκά Σολτάν, γυναίκας σύμβολο της αντίστασης στο θεοκρατικό καθεστώς αφού έπεσε νεκρή από πυρά ελεύθερου σκοπευτή στη διάρκεια διαδήλωσης. Μένει να φανεί πού μπορεί να φτάσει η αναταραχή στο Ιράν, καθώς δεν φαίνεται να πρόκειται για ένα απλό κύμα διαδηλώσεων, αλλά ίσως για μια διαδικασία ενδοσκόπησης του λαού για το τι χώρα θέλει να έχει και πώς να κυβερνάται.