Γράφει ο Τζίμης Οικονομίδης
Ότι η κυβέρνηση παραπαίει στη δεύτερη τετραετία της είναι περισσότερο από εμφανές. Ακόμη και στην επικοινωνιακή και όχι μόνο διαχείριση που πλεονεκτούσε, τα έκανε μαντάρα. Ακολούθησε στο δυστύχημα των Τεμπών, την ίδια αποτυχημένη συνταγή του ΣΥΡΙΖΑ στο Μάτι, με αποκορύφωμα τον τρόπο που χειρίστηκε την Εξεταστική Επιτροπή.
Δεν είχε επιχειρησιακό σχέδιο και άφησε τις παθογένειες του κράτους να αναμετρούνται μεταξύ τους. Πίστεψε ότι θα βγει πάλι αλώβητη και δεν εκτίμησε ότι στις αντιδράσεις για το οδυνηρό δυστύχημα, θα αθροίζονταν και όλες οι διεκδικήσεις που ο καθένας έχει στο μυαλό του και από την δυσχερέστερη διεθνή και εγχώρια οικονομική κατάσταση.
Ως μη ειδικός (χούι μου πάντα στις μειοψηφίες), δεν μπορώ να μπω σε λεπτομέρειες. Με τα 45 χρόνια όμως σε εργοτάξια, θα ακολουθούσα μια κατεύθυνση: Περιχαράκωση του χώρου και απαγόρευση εισόδου πλην των εξουσιοδοτημένων συνεργείων και ομάδων διάσωσης – Ανάθεση σε επιτροπή επιστημόνων υψηλού επιπέδου κατάρτισης και ειδίκευσης για τα αίτια του δυστυχήματος – θα εξήγγειλα αναστολή λειτουργίας και επαναξιολόγηση όλων των υπηρεσιών, παραγόντων και εταιρειών των σιδηροδρομικών δικτύων.
Σαν πολιτικός θα ζητούσα την παραίτηση του αρμόδιου Υπουργού που φέρνει και την πολιτική ευθύνη (για την πιθανή ποινική ευθύνη υπάρχει η Δικαιοσύνη) και δεν θα τον άφηνα για τις εσωκομματικές ισορροπίες να “εξαγνιστεί” μέσω της επανεκλογής του.
Δεν έχω κανέναν ενδοιασμό, η Δικαιοσύνη θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, θα κάνει το καθήκον της και θα απονείμει στον καθένα αυτά που εκ της διαδικασίας θα αποδειχτεί ότι είναι ή δεν είναι και στο μέτρο που είναι υπεύθυνος.
Στο πολιτικό μέρος τώρα, πολύ θα επιθυμούσα, από ένα κομματικό φορέα, κυβερνητικό ή αντιπολιτευτικό, να παρουσίαζε ένα ολοκληρωμένο, πειστικό και κοστολογημένο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού ή και επέκτασης των απαρχαιωμένων ή εγκαταλελειμμένων σιδηροδρομικών δικτύων της χώρας. Έτσι ανακτάται η χαμένη εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος στο πολιτικό προσωπικό.
Τώρα να ευχηθώ να μην περάσουμε μέσα στην ίδια δεκαετία ένα νέο κύκλο διχασμού και σκανδαλολογίας, μάλλον θα θεωρηθώ αιθεροβάμων κι ας είναι παράλογα αυτοκτονική η παγίδευση σε αυτήν την λογική κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.