Οι πληγές παραμένουν ανοιχτές.
15 χρόνια μετά, μετά τη βιβλική καταστροφή που έπληξε την
Ηλεία, οι μνήμες παραμένουν ζωντανές.
Οι δεκάδες νεκροί στοιχειώνουν τη συλλογική μνήμη, είναι
παρόντες κάθε τέτοια μέρα για να μας θυμίζουν την ανικανότητα
ενός κράτους να προστατεύσει τη ζωή των πολιτών του.
Αλλά και τη διαχρονική αναλγησία και αδιαφορία κυβερνήσεων
για την ανασυγκρότηση της Ηλείας που αποτελεί το μεγάλο
ζητούμενο εδώ και 15 χρόνια.
Της Ηλείας που υπέστη μία από τις μεγαλύτερες φυσικές
καταστροφές όλων των εποχών, με δραματική επίπτωση στη ζωή
των κατοίκων και σοβαρές περιβαλλοντικές συνέπειες για την
περιοχή.
Έχουμε ηθικό χρέος απέναντι στους ανθρώπους που χάθηκαν με
τόσο άδικο τρόπο να μην ξεχάσουμε ποτέ.
Να μην επιτρέψουμε να χαθούν ξανά ανθρώπινες ζωές, να μην
καταστραφούν περιουσίες, να μη ζήσουμε ανάλογες τραγικές
στιγμές και ακραίες καταστάσεις.
Να μην υποστείλουμε ποτέ τη σημαία της διεκδίκησης για την
υλοποίηση ενός ολιστικού αναπτυξιακού σχεδίου για την
ανασυγκρότηση της Ηλείας.
