Έχουμε μια κυβέρνηση αποκομμένη από την κοινωνία και ένα πρωθυπουργό που πείθει όλο
και λιγότερους ότι έχει συναίσθηση της πραγματικότητας.
Πως αλλιώς να εξηγηθεί η θριαμβολογία των τελευταίων ημερών, επειδή… ξεπληρώσαμε το
ΔΝΤ;
Υπάρχει άραγε κάποιος στο Μαξίμου που να κατανοεί έστω και στο ελάχιστο την αγωνία των
πολιτών για το πως θα βγει ο μήνας; Αντιλαμβάνονται στην κυβέρνηση ότι είναι τουλάχιστον
εξοργιστικό να πανηγυρίζουν την ώρα που ο κόσμος βρίσκεται κυριολεκτικά σε απόγνωση;
Στη σουρεαλιστική αυτή σφαίρα της φαντασίας, στελέχη της κυβέρνησης και ο ίδιος ο
πρωθυπουργός, θεωρούν ότι τα ψίχουλα που δίνουν για τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος
αρκούν, τα ενοίκια έχουν επανέλθει στην κανονικότητα, ότι το επίδομα για τα καύσιμα είναι
υπεραρκετό, ότι γίνονται συνεχείς έλεγχοι για αισχροκέρδεια, ότι έχουν ληφθεί μέτρα κατά της
ακρίβειας και γενικότερα περιγράφουν μια εικόνα σχετικής ευημερίας.
Εκπέμπουν μια εικόνα ότι η κυβέρνηση έχει δείξει αντανακλαστικά και έχει δράσει άμεσα και
αποφασιστικά στο κύμα ακρίβειας που αγγίζει όλους τους τομείς της Ελληνικής κοινωνίας.
Με τη διαφορά ότι αυτή η εικόνα δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα.
Χωρίς ίχνος λαϊκισμού και χωρίς ίχνος αντιπολιτευτικής διάθεσης, έχω ειλικρινή απορία αν
όντως πιστεύουν στην κυβέρνηση ότι η μαθηματική πράξη βγαίνει. Αν πιστεύουν ότι μια μέση
οικογένεια μπορεί να ανταπεξέλθει στις βασικές μηνιαίες ανάγκες της.
Γιατί όταν το κόστος ενοικίου, ηλεκτρισμού, τηλεπικοινωνιών, θέρμανσης, σίτισης και μετακίνησης
ξεπερνά τα 1.500€, την ώρα που ο μέσος μισθός στη χώρα μας δεν ακουμπάει καν τα 1.000€, γίνεται
εύκολα αντιληπτό ότι η λέξη αδιέξοδο είναι πολύ λίγη για να περιγράψει την κατάσταση της μεσαίας
τάξης, πόσο μάλλον των οικονομικά ασθενέστερων συνανθρώπων μας.
Μάλιστα, για τους οικονομικά ασθενέστερους, η ΕΛΣΤΑΤ αναφέρει ότι το κόστος μόνο για τη
στέγαση και τη σίτιση ξεπερνούσε το 2020 το 58% των δαπανών τους! Ας δουν στο Μαξίμου αν μπορεί να βγει ο οικογενειακός προϋπολογισμός ενός μέσου ελληνικού νοικοκυριού, με τον πληθωρισμό να καλπάζει, το ρεύμα να έχει αυξηθεί 71%, τη βενζίνη να έχει αυξηθεί 31%, το πετρέλαιο κίνησης 44%, το πετρέλαιο θέρμανσης 64% και το φυσικό αέριο να έχει εκτοξευθεί σε δυσθεώρητα ύψη.
Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε ότι, με βάση στοιχεία του Ταμείου Εγγύησης Καταθέσεων και
Επενδύσεων, το 72% των πολιτών δεν έχει καταφέρει να αποταμιεύσει ποσά άνω των 1.000 ευρώ,
γίνεται πλέον εμφανές ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας όχι μόνο αδυνατεί να
ανταπεξέλθει στα μηνιαία έξοδα, αλλά δεν έχει καν ένα μικρό μαξιλάρι ασφαλείας.
Σε όλα αυτά η κυβέρνηση αναζητά άλλους προκειμένου να φορτώσει την ευθύνη της δικής της
ανεπάρκειας και αποτυχίας. ‘Όπως για την πανδημία και την αποτυχία στη διαχείριση της φταίνε οι πολίτες που δεν τηρούν τα μέτρα, έτσι και για την ακρίβεια φταίει ο πόλεμος στην Ουκρανία ( ξεχνώντας ότι ακρίβεια υπάρχει εδώ και 9 μήνες) , αλλά και… η αντιπολίτευση (!) που δεν κάνει προτάσεις.
Όμως σε όλες τις προτάσεις του Κινήματος Αλλαγής και συνολικά της αντιπολίτευσης, αντιτείνει το
επιχείρημα των ‘’λεφτόδεντρων’’ που δεν υπάρχουν. “Λεφτόδεντρα” βέβαια που υπήρχαν την περίοδο
της πανδημίας και μοιράστηκαν ακόμα και σε αυτούς που δεν είχαν ανάγκη τη στιγμή που η
συντριπτική πλειοψηφία των μικρών επιχειρήσεων στερήθηκε και στερείται πρόσβασης στη
ρευστότητα.
Ούτε απολογισμό δεν έχει κάνει ακόμα η κυβέρνηση για αυτά τα 43 δις ευρώ.
Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση δεν έχει ούτε απαντήσεις, ούτε σχέδιο, παρά μόνο κρύβεται πίσω
από ελάχιστα πειστικές δικαιολογίες.
Αποφεύγει να αγγίξει όσους αποκομίζουν τεράστια κέρδη από τις ανατιμήσεις.
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε χρειάζεται ανατροπή των σημερινών συσχετισμών με την ενίσχυση του
ΠΑΣΟΚ και του Κινήματος Αλλαγής για να τελειώνουμε με αυτό τον ψευδεπίγραφο δικομματισμό.
Νέα Δημοκρατία και Σύριζα δοκιμάστηκαν και απέτυχαν.
Απαιτείται η διαμόρφωση μιας νέας κυβερνητικής πρότασης που θα δίνει ελπίδα και διέξοδο στη
μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών. Οι Έλληνες πολίτες περιμένουν από το Κίνημα Αλλαγής να βγει
μπροστά με δυναμικές και ρεαλιστικές προτάσεις και θέσεις, να εκφράσει τη μεγάλη δημοκρατική και
κοινωνική πλειοψηφία. Αυτό κάνουμε και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε.
