Ο Μίμης Δομάζος πέθανε λίγες ημέρες μετά τα 83α γενέθλιά του, δύο ημέρες μετά την ανακοπή καρδιάς που υπέστη, βυθίζοντας στο πένθος τον Παναθηναϊκό και συνολικά το ελληνικό ποδόσφαιρο, έχοντας τιμήσει επίσης τις φανέλες της ΑΕΚ και της Εθνικής Ελλάδας, κερδίζοντας την αναγνώριση όλων για την αξία του.
Ο «στρατηγός» ύστερα από αδιαθεσία που ένιωσε στο σπίτι του, στο Χαλάνδρι, διακομίστηκε στον «Ερυθρό Σταυρό» και από την πρώτη στιγμή η κατάσταση ήταν κρίσιμη. Οι γιατροί κατάφεραν να τον επαναφέρουν στη ζωή αλλά το ιατρικό ανακοινωθέν ανέφερε ότι ήταν διασωληνωμένος και η κατάστασή του κρίσιμη.
Ο Μίμης Δομάζος, τελικά, έχασε τη μάχη και έφυγε από τη ζωή, βυθίζοντας στο πένθος όχι μόνο τους δικούς του ανθρώπους αλλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο στο σύνολό του.
Ο πράσινος θρύλος που ζει για πάντα
Έχοντας γεννηθεί στους Αμπελόκηπους, στις 22 Ιανουαρίου 1942, ο Δομάζος ήταν από την παιδική του ηλικία εκεί κοντά, δίπλα από το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Αυτό, στο οποίο θα χάριζε στο μέλλον στιγμές που έμειναν στην ιστορία του, που χάραξαν την ιστορία του. Ακριβώς όπως χάραξε ο ίδιος την ιστορία του Παναθηναϊκού. Την ομάδα στην οποία θα υπέγραφε το καλοκαίρι του 1959, σε ηλικία 17 ετών, αφού προηγουμένως και για έξι χρόνια έπαιζε στην Άμυνα Αμπελοκήπων.
Με το τριφύλλι στο στήθος, ο Δομάζος εξελίχθηκε μέσα στα χρόνια σε έναν από τους καλύτερους παίκτες που έβγαλε ποτέ το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ηγέτης της ομάδας που έγραψε ιστορία το 1971 με την πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ, κόντρα στον Άγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ, ο «στρατηγός» έζησε πολλές επιτυχίες. Στα 19 του χρόνια στον Παναθηναϊκό κατέκτησε 10 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα, ενώ ιδιαίτερη στιγμή ήταν και η παρουσία στον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου το 1971.
Όλα έχουν ένα τέλος, όμως, και η σχέση του Δομάζου με τους «πράσινους» δεν αποτέλεσε εξαίρεση, καθώς αποχώρησε το 1978, έχοντας καταγράψει 490 συμμετοχές και έχοντας χτίσει ένα θρύλο που έμεινε για πάντα.
Η παρένθεση με πρωτάθλημα στην ΑΕΚ και η επιστροφή
Σε ηλικία 36 ετών, ο «στρατηγός» του ελληνικού ποδοσφαίρου πήρε την απόφαση να φορέσει τα κιτρινόμαυρα, υπογράφοντας στην ΑΕΚ. Είναι η ομάδα των Θωμά Μαύρου και Ντούσαν Μπάγεβιτς, η ομάδα των τίτλων και της παρουσίας στους ημιτελικούς του κυπέλλου UEFA, το 1977. Και είναι και η ομάδα στην οποία ο Δομάζος θα περάσει μία επιτυχημένη χρονιά, κατακτώντας και το πρωτάθλημα. Το 11ο της καριέρας του, το πρώτο που δεν είχε πράσινο χρώμα.
Αυτό, στο οποίο θα επέστρεφε τελικά. Με τα χρόνια να έχουν περάσει, ο Δομάζος αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα για να αποσυρθεί από τη δράση και αυτό ήθελε να το κάνει φορώντας τη φανέλα με την οποία ταυτίστηκε. Αυτή του Παναθηναϊκού. Έτσι, τον Δεκέμβριο του 1979 με ενέργειες του Γιώργου Βαρδινογιάννη επιστρέφει στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας για να βάλει το φινάλε σε μια καριέρα κατά τη διάρκεια της οποίας κέρδισε την εκτίμηση όλων και πολλούς τίτλους. Με πιο βαρύ, αυτόν του «στρατηγού» του ελληνικού ποδοσφαίρου…
Το κεφάλαιο Εθνική Ελλάδας
Θρύλος του Παναθηναϊκού, πρωταθλητής και με την ΑΕΚ, ο Μίμης Δομάζος δεν γινόταν παρά να αποτελεί για χρόνια και έναν από τους σημαντικότερους παίκτες της Εθνικής Ελλάδας. Σε χρόνια που οι αγώνες ήταν πολύ λιγότεροι από ό,τι σήμερα, κατέγραψε 50 συμμετοχές με την Εθνική, πετυχαίνοντας και 4 γκολ. Η μεγαλύτερή του απογοήτευση, όπως έχει πει, ήταν ο αποκλεισμός στις λεπτομέρειες από το Μουντιάλ 1970.
Το 2000, σε ψηφοφορία που διοργάνωση η ΕΠΟ έπειτα από υπόδειξη της UEFA για την ανάδειξη του καλύτερου Έλληνα ποδοσφαιριστή των τελευταίων 50 ετών, ο Δομάζος είχε πάρει τη 2η θέση, πίσω μόνο από τον Βασίλη Χατζηπαναγή, αφήνοντας πίσω του ονόματα όπως αυτά των Μίμη Παπαϊωάννου, Γιώργου Δεληκάρη, Γιώργου Κούδα, Δημήτρη Σαραβάκου κ.α…
