Το λιοντάρι, ο βασιλιάς των ζώων, αποφασίζει να κάνει τον λαγό βασιλιά για ένα μήνα. Έτσι ο λαγός που είχε πολύ άχτι τον λύκο έψαχνε αφορμή για να τον δείρει. Οπότε την Κυριακή στο συμβούλιο των ζώων λέει ο λαγός στον λύκο:
– Ε, δεν είχα, ρε λαγέ, λέει ο λύκος.
Αυτό ήταν, βρίσκει την αφορμή ο λαγός, σπάει τον λύκο στο ξύλο. Την επόμενη Κυριακή λέει ο λαγός :
– Λύκε, γιατί δεν φοράς πάλι κράνος;
– Ε, δεν πρόλαβα να αγοράσω, ρε λαγέ, λέει ο λύκος.
Ξαναβρίσκει την αφορμή ο λαγός, σπάει τον λύκο ξανά στο ξύλο. Μετά ο λαγός σκέφτεται ότι μάλλον αυτήν την βδομάδα θα έχει πάρει ο λύκος κράνος, και δεν θα πιάνει η δικαιολογία. Πάει λοιπόν και ρωτά την κουκουβάγια, το σοφό πουλί του δάσους, τι να πει στον λύκο, για να βρει δικαιολογία να τον δείρει.
– Α, λέει η κουκουβάγια, είναι πολύ απλό. Θα τον στείλεις να σου πάρει τσιγάρα. Αν σου φέρει μαλακό θα του πεις: «Γιατί δεν έφερες σκληρό;» Και το αντίθετο… Έτσι θα μπορέσεις να τον πλακώσεις στο ξύλο πάλι.
Έρχεται η Κυριακή, στο συμβούλιο των ζώων λέει ο λαγός :
– Λύκε, έλα δω. Θα πας να μου πάρεις τσιγάρα;
– Φέρε λεφτά, του λέει ο λύκος.
Του δίνει τα λεφτά ο λαγός, κάνει τρία βήματα ο λύκος, γυρίζει και ρωτάει :
– Μαλακό ή σκληρό;
Και ο λαγός απαντάει :
– Γιατί δεν φοράς κράνος;;;
