«Κλείσε την πόρτα μωρή!», η κοκκινοσκουφίτσα παραξενεμένη και φοβισμένη την κλείνει. βάζει μπρος το αμάξι ο τύπος και φεύγουν. στο δρόμο λοιπόν η κοκκινοσκουφίτσα άρχισε τις ερωτήσεις:
«Γιατί είστε τόσο νευρικός;»
«Γιατί έτσι γουστάρω», της απαντάει.
«Δεν μπορεί, κάτι θα σας απασχολεί…», λέει εκείνη.
«Έχω και εγώ τα προβλήματα μου θα σκάσεις;».
«Και τι προβλήματα έχετε;» συνεχίζει.
«Με τη δουλειά μου, θα το βουλώσεις μωρή σακαφιόρα και να με αφήσεις να οδηγήσω;», η κοκκινοσκουφίτσα περίεργη όπως ήταν συνέχισε δειλά να τον ρωτάει:
«Και τι δουλειά κάνετε;».
«Είμαι παραγωγός ραδιοφώνου θα σκάσεις;».
«Και τι ακριβώς σημαίνει αυτό;».
Συνεχίζει ακάθεκτη να τον ρωτάει:
«Δεν βάζεις μυαλό εσύ ε; Περνούν κάτι μαλακισμένα σαν και εσένα και κάνουν αφιερώσεις ευχαριστημένη;». Σε κάποια φάση το αυτοκίνητο σταματάει κατεβαίνει ο τύπος πηγαίνει σε ένα δέντρο εκεί κοντά, κατεβάζει τα παντελόνια και της φωνάζει να πλησιάσει. η κοκκινοσκουφίτσα δειλά-δειλά πλησιάζει… «Ξεκίνα!», της φωνάζει.
«Τι να ξεκινήσω;», ρωτάει.
«Έλα μη κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις!», κοιτάει η κοκκινοσκουφίτσα με απορία και λέει:
«Επειδή είναι η πρώτη μου φόρα αν κάνω κάποιο λάθος δεν θα μου φωνάξετε εντάξει;».
«Ξεκίνα!», φωνάζει αγριεμένος. η κοκκινοσκουφίτσα το πιάνει, το κοιτάει και αρχίζει: «Φου! φου! καλά το κάνω; φου! φου! αφιερώνω στη γιαγιά μου».
