6 αγαπημένα πρόσωπα του Τόλη Βοσκόπουλου ξετυλίγουν άγνωστες ιστορίες της ζωής του και εξηγούν το λόγο που ο θρύλος της μουσικής θα παραμείνει «ανεπανάληπτος».
Η φωνή του σίγασε για πάντα τη Δευτέρα 19 Ιουλίου, μόλις εφτά ημέρες πριν τα γενέθλια του. Ο Τόλης Βοσκόπουλος , σε ηλικία 81 ετών, πέρασε στην αιωνιότητα αφήνοντας πίσω του μια σημαντική καριέρα.
Μέσα σε λίγα λεπτά η είδηση του θανάτου του Τόλη Βοσκόπουλου έκανε το γύρο του διαδικτύου σκορπώντας θλίψη στο καλλιτεχνικό στερέωμα, αλλά και στους χιλιάδες θαυμαστές του. Η «φυγή» του σηματοδοτεί και το τέλος μιας εποχής, ενός ανεπανάληπτου ειδώλου που κατάφερε να γίνει γνωστό μόνο με το μικρό του όνομα και να κονταροχτυπιέται με τη λέξη «Άρχοντας».
Έξι αγαπημένα του πρόσωπα μιλούν στο iefimerida ξετυλίγοντας άγνωστες ιστορίες με πρωταγωνιστή τον Τόλη Βοσκόπουλο.
Λουκίλλα Πλέσσα
Η σύζυγος του Μίμη Πλέσσα, Λουκίλα με τον Τόλη Βοσκόπουλο
Ο Μίμης Πλέσσας γνωρίστηκε με τον Τόλη Βοσκόπουλο το 1970 και μέχρι σήμερα διατηρούσαν μια έντιμη φιλία. «Τους γνώρισε ο Γιάννης Δαλιανίδης και στην αρχή ο Μίμης ήταν αρνητικός στο να τραγουδήσει κομμάτια του ο Βοσκόπουλος. Εκείνη την εποχή ο Μίμης είχε στα σκαριά πολλές δουλειές, αλλά τελικά πείσθηκε και έγραψε τραγούδια για τον Τόλη τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες» αναφέρει η Λουκίλλα Πλέσσα. Έπειτα από τη συνεργασία τους ο Μίμης Πλέσσας παραδέχτηκε πως έκανε λάθος χαρακτηρίζοντας τον Βοσκόπουλο ως «έντιμο παλληκαρόπουλο».
Οι δύο καλλιτέχνες δεν χάθηκαν ποτέ με το πέρασμα του χρόνου και πάντα ήταν εκεί ο ένας για τον άλλον. «Θυμάμαι έντονα το 2013 που είχαν συνεργαστεί στο Baraonda. Είχαν προγραμματίσει μόνο 6 εμφανίσεις και τελικά τραγούδησαν όλη τη σεζόν» αναφέρει η γυναίκα του Μίμη Πλέσσα από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής.
Ο Μίμης Πλέσσας είναι συντετριμμένος από τον θάνατο του φίλου του. Τελευταία φορά μίλησαν στο τηλέφωνο στις 30 Ιουνίου, ανήμερα της γιορτής του Τόλη. Αν και ήταν ήδη στο νοσοκομείο με επιβαρυμένη την υγεία του κατάφεραν να ανταλλάξουν δύο λέξεις μεταξύ τους για 30 δευτερόλεπτα. «Γενέθλια και γιορτές πάντα ευχόταν ο ένας στον άλλον. Μάλιστα, ο Τόλης με πείραζε πως δεν τον ξεχνάμε ποτέ. Ούτε εκείνος ξεχνούσε ποτέ τον Μίμη, σε κάθε γιορτή του ήταν ο πρώτος που του τηλεφωνούσε. Πριν λίγες ημέρες είχαν μιλήσει στο τηλέφωνο για λίγα δευτερόλεπτα μόνο γιατί ο Τόλης ήταν ήδη στο νοσοκομείο. Περιμέναμε να του τηλεφωνήσουμε στα γενέθλια του.. Δυστυχώς, αυτό το τηλεφώνημα δεν θα γίνει ποτέ….».
Αργύρης Παπαργυρόπουλος
Ο επιχειρηματίας Αργύρης Παπαργυρόπουλος γνωρίστηκε με τον Τόλη Βοσκόπουλο τη δεκαετία του 1970. Η επαγγελματική σχέση δημιούργησε μια φιλία, η οποία επισφραγίστηκε με κουμπαριά. «Με τον Τόλη συνεργαστήκαμε στην «Αθηναία», αλλά και στα «Αστέρια» Γλυφάδας για πολλά χρόνια. Κάναμε πάρα πολύ παρέα και μάλιστα για χρόνια μέναμε μαζί στο σπίτι μου στα νότια προάστια. Γίναμε οικογένεια με τον Τόλη, με πάντρεψε και βάφτισε το γιο μου, τον Νάσο. Μόνο όμορφες στιγμές έχω να θυμάμαι μαζί του. Είχαμε δέσει πάρα πολύ. Ακόμα και όταν δεν τραγουδούσε στα μαγαζιά μου βλεπόμασταν και κάναμε παρέα. Τον έχω ζήσει με προηγούμενες συζύγους του, αλλά και σε χωρισμούς του. Ο Τόλης ήταν ευτυχισμένος όταν ερωτευόταν» αναφέρει ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος στο iefimerida.
Παύλος Παπαντωνίου
Ο Τόλης Βοσκόπουλος γνωρίστηκε με τον Παύλο Παπαντωνίου το 1970 και τους συνέδεσε μια βαθιά φιλία. Αρχικά, συνεργάστηκαν σε νυχτερινό μαγαζί και στη πορεία έγιναν φίλοι. «Ήμασταν αδέρφια με τον Τόλη. Ήμουν εκεί στις όμορφες στιγμές του, αλλά και στις πολύ δύσκολες. Ο Τόλης είναι ένας χαρισματικός άνθρωπος που αγαπήθηκε βαθιά από τον κόσμο. Ακόμα και οι νέοι άνθρωποι τον λάτρευαν και το έβλεπα στις live εμφανίσεις του» αναφέρει ο στενός του φίλος. «Βγαίναμε έξω, διασκεδάζαμε ζήσαμε ωραίες στιγμές όλα αυτά τα χρόνια. Το μόνο ελάττωμα του Τόλη ήταν πως δινόταν πολύ στις γυναίκες. Ευτυχώς γνώρισε την Άντζελα και ήταν η σωτηρία του. Ήμουν μπροστά στη πρώτη τους γνωριμία. Από το «χαίρω πολύ» που αντάλλαξαν κατάλαβα πως εδώ θα γεννηθεί ένας μεγάλος έρωτας. Ήταν συγκλονιστική αυτή η στιγμή και την θυμάμαι έντονα. Η Άντζελα ήρθε την κατάλληλη στιγμή στη ζωή του κι εκείνος την αγάπησε πολύ» αναφέρει ο Παύλος Παπαντωνίου με φωνή που είναι έτοιμη να σπάσει από συγκίνηση.
Γιώργος Γερολυμάτος
Ο Τόλης Βοσκόπουλος με τη Μαρινέλλα και τον Γιώργο Γερολυμάτο. Φώτο: Giorgos Gerolimatos/fb
Ο Γιώργος Γερολυμάτος συνεργάστηκε με τον Τόλη Βοσκόπουλο στο νυχτερινό κέντρο Can-Can. «Εκείνη την εποχή ο Τόλης ήταν ήδη star. Αυτό που θυμάμαι έντονα ήταν πως ο Τόλης είχε ένα ελαφρώς σπασμένο μπροστινό δόντι και οι καλλιτέχνες της γενιάς του τρέχανε στον οδοντίατρο να τροχίσουν τα δόντια τους όπως ο Βοσκόπουλος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ που ανέβαινε πάνω στη σκηνή και ο κόσμος δεν σταματούσε να τον καταχειροκροτάει από κάτω» αναφέρει ο τραγουδιστής στο iefimerida. «Ο Τόλης δεν είναι πρίγκιπας της νύχτας, αλλά βασιλιάς. Σε μια βασιλική οικογένεια υπάρχουν 3-4 πρίγκιπες, βασιλιάς είναι ένας και μοναδικός. Δεν υπάρχεις άλλος καλλιτέχνης σαν τον Τόλη. Ένας ακομπλεξάριστος άνθρωπος, δεν ζήλευε τους συναδέρφους του γιατί ήταν χορτασμένος από επιτυχίες. Προσωπικά, μου είχε δώσει κάποιες επαγγελματικές συμβουλές που με είχαν βοηθήσει πολύ στην καριέρα μου. Ο Τόλης είναι τεράστια σχολή» σημειώνει ο Γιώργος Γερολυμάτος στο iefimerida.
Μενέλαος Στογιάννης
Ο Μενέλαος Στογιάννης γνωρίστηκε το 1967 με τον Τόλη Βοσκόπουλο στη Θεσσαλονίκη. «Θυμάμαι και την παραμικρή λεπτομέρεια από την γνωριμία μου με τον Τόλη. Είχε έρθει στη Θεσσαλονίκη μαζί με την Δούκισσα, καθώς τότε τραγουδούσαν στο νυχτερινό κέντρο «Κοκκώνης». Εκείνη την εποχή ο Τόλης Βοσκόπουλος έκανε μεγάλη επιτυχία με το τραγούδι «Η βαλίτσα μου» κι ένας Θεσσαλονικιός με σύστησε για να του ράψω πουκάμισα. Συναντηθήκαμε στο ξενοδοχείο «Ολύμπιον» και μου παρήγγειλε 20 πουκάμισα. Εγώ όταν τον είδα από κοντά σάστισα, γιατί εκείνος ήταν star. Δεν θα ξεχάσω πόσο δυνατά χτυπούσε η καρδιά μου. Πήρα τα μέτρα και μετά από λίγες ημέρες πήγα να του παραδώσω τα πουκάμισα. Με ευχαρίστησε και με κάλεσε να πάω στο νυχτερινό κέντρο να τον ακούσω. Όταν πήγα με την παρέα μου με φώναξε στο καμαρίνι κι εκεί μου έκανε πρόταση να έρθω στην Αθήνα. Εγώ τα έχασα και είπα «Μα δεν έχω κανέναν στην Αθήνα» κι εκείνος μου απάντησε «Θέλεις κι άλλους εκτός από μένα;». Τρία χρόνια αργότερα ήρθα με την οικογένεια μου και του έραβα όλα τα ρούχα του. Για μένα ο Τόλης είναι αδερφός, φίλος, πατέρας, πελάτης τα πάντα. Μόνο όμορφες στιγμές έχω να θυμάμαι μαζί του. Η γυναίκα και η κόρη του τον λάτρευαν. Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και η οικογένεια του ήταν συνέχεια στο πλευρό του. Ο Τόλης ήταν άρχοντας, ένας ζωντανός θρύλος…».
Μαρία Αλιφέρη
Η Μαρία Αλιφέρη συναντήθηκε θεατρικά με τον Τόλη Βοσκόπουλο το 1978, στη παράσταση «Τραγούδα θεατρίνε» που ανέβηκε στο Βέμπο. «Ο Τόλης ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος και η αύρα του ήταν ξεχωριστή. Μπορώ να σου πω πως ήταν ξεχωριστός σε όλα του. Για μένα θα είναι πάντα ένα χαρισματικό πλάσμα. Δουλέψαμε μαζί μια ολόκληρη σεζόν και είχαμε εξαιρετική σχέση. Δεν συνεργαστήκαμε ξανά, αλλά τον θυμάμαι με αγάπη. Στεναχωρήθηκα πολύ με την είδηση της απώλειας του….» αναφέρει η ηθοποιός.
Απόστολος Βουτσάς
Ήταν το 1967 στο θέατρο Φλόριντα όπου θα ανέβαινε η παράσταση «5 πρόσωπα ζητούν μεροκάματο» με τη μουσική επιμέλεια του Γιώργου Ζαμπέτα. Ανάμεσα στα τραγούδια ήταν «Η βαλίτσα», το οποίο προοριζόταν για τον Γιάννη Πουλόπουλο. Ωστόσο, λίγες ώρες πριν την πρεμιέρα ο τελευταίος ενημερώνει πως είναι αδιάθετος και δεν μπορεί να συμμετέχει. Μέσα στον πανικό πετάγεται ο Αριστείδης Βουτσάς, ο αδερφός του Κώστα και συνιδιοκτήτης του νυχτερινού κέντρου «Αναμνήσεις» προτείνοντας να το τραγουδήσει ο Τόλης Βοσκόπουλος. «Ο πατέρας μου γνώριζε τον Τόλη Βοσκόπουλο και πίστευε πολύ στη φωνή του για αυτό τον πρότεινε στον Ζαμπέτα. Όπως αποδείχτηκε ήταν σωστή κίνηση γιατί το τραγούδι σημείωσε μεγάλη επιτυχία» αναφέρει ο γιος του Αριστείδη Βουτσά, Αποστόλης στο iefimerida. Ο Αριστείδης έκανε στενή παρέα με τον Τόλη Βοσκόπουλο. «Ο Τόλης με τους γονείς μου ήταν κολλητοί, όπως και με τον θείο μου, τον Κώστα Βουτσά» λέει ο ίδιος συγκινημένος. «Όταν ήμουν μικρός μέναμε σε καμπάνα στα Αστέρια και δίπλα μας έμενε ο Τόλης. Νωρίς το πρωί που εγώ ξυπνούσα εκείνος πήγαινε για ύπνο και πολλές φορές μαζί με τον γιο της αδερφής μου πηγαίναμε έξω από την καμπάνα του και τον ξυπνούσαμε….».
Πηγή: iefimerida.gr
