Γράφει ο Διονύσης Κοτσέτας
Καταρχάς να πω ότι πάντα στη ζωή μου βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο.
Παρακολουθώντας λοιπόν την πολυδιαφημισμένη εκπομπή “Happy Traveller” και ειδικά το χθεσινό επεισόδιο που αναφερόταν στη Ηλεία και που τόσος θόρυβος είχε γίνει στα Social Media στην περιοχή μας, έχω να κάνω κάποιες επισημάνσεις.
Ναι, είμαστε ένας τόσο προνομιούχος Νομός, με άπειρες δυνατότητες, τόσο παραγωγικά όσο και τουριστικά.
Βλέποντας τις εικόνες από την περιήγηση μέσω μιας εκπομπής συνειδητοποιείς όλα αυτά τα μέρη που καθημερινά προσπερνάς και πολλά ίσως να μη τα ξέρεις κιόλας.
Ένας Νομός που του έχουν δοθεί διάφορες “Λεζάντες” όπως “Καλιφόρνια της Ελλάδας”, “Άγια χώματα”, “Μύκονος της Πελοποννήσου”, “Ολυμπιακή γη” και τόσα άλλα.
Κοιτάζοντας όμως την εκπομπή με μια δεύτερη ματιά δεν θα μπορούσα να μη σταθώ στο πόσες φορές και σε πόσα μέρη δεν αναφέρθηκε από τον παρουσιαστή μια λέξη… ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ!!!
Να πω για το Φράγμα του Πηνειού, για τη Φολόη, για τα Λουτρά Κυλλήνης, για το Κοτύχι ή για τους δρόμους που περνούσε και οι περισσότεροι ήταν σαν βομβαρδισμένο τοπίο.
Έργα ή μνημεία του παρελθόντος που έχουν αφεθεί έρμαια στη φθορά και την εγκατάλειψη.
Μέρη που με λίγη καλή θέληση και προσπάθεια θα μπορούσαν να είναι επισκέψιμα και να κάνουν τους κατοίκους περήφανους γι’ αυτά και που σίγουρα θα έφερναν ανάπτυξη και θέσεις εργασίας.
Μέρη που είτε τοπικοί άρχοντες, είτε περιφερειακοί, είτε κεντρικά, θα μπορούσαν να φροντίσουν να αναδειχθούν και να γίνουν πόλος έλξης και όχι χλευασμού για όσους τα επισκέπτονται. Σίγουρα ο καθένας μας αν κάτσει και σκεφτεί θα βρει στην περιοχή του αρκετά τέτοια μέρη που έχουν αφεθεί στην παρακμή και την εγκατάλειψη. Μια εγκατάλειψη που είναι διαχρονική και βαραίνει όλους αυτούς που μας εκπροσωπούν όλα αυτά τα χρόνια
Και φυσικά να μην μιλήσουμε για τον τραγέλαφο της “Πατρών-Πύργου” που αντί να έχει γίνει χθες, θα πεταχτούν 30 εκατομμύρια € για να γίνουν μπαλώματα στον υπάρχοντα δρόμο.
Κλείνοντας αυτές τις λίγες σκέψεις θα ευχηθώ στο δεύτερο μέρος αυτού αφιερώματος να δούμε εικόνες πιο αισιόδοξες από αυτόν τον έρημο τόπο.
